Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Próba pogodzenia się

Jeżeli Boże, Ty nas na świat powołałeś,
jeżeli Boże, Ty nam pewną rolę wyznaczyłeś,
jeżeli Boże, Ty nam charakter, jaki mamy dałeś,
wierzymi Ci Boże, że w określonym celu to zrobiłeś.

Więc daj nam godnie swoje życie przeżyć,
pomóż nam, kiedy problemy nas przygniatają,
kiedy jest nam ciężko, pomóż nam uwierzyć,
w spokojniejsze, lżejsze czasy, które nadejść mają.

Wyznaczone nam miejsce, gdzie żyjemy,
uczyń "przylądkiem dobrej nadzieii",
gdzie jest nam dobrze i szczęśliwi będziemy,
z sobą i z bliźnimi w zgodzie, i nigdy ich nie zawiedziemy.
WaW

Opublikowano

takie modlitwy powinny mieć jedną cechę główną:
nikt oprócz modlących się i ew. Boga nie powinien ich słyszeć
(widzieć, czytać itepe)

literacko: to jest koszmarny gniot
i takim pozostanie bez względu na adresata

pozdrawiam

Opublikowano

OOo... Znowu nie tym razem. Ale prosze próbować dalej. Osobiście nie lubię czytać wierszy stylizowanych na modlitwy. Zbyt intymne.
I chyba to nie jest dla mnie modlitwa.... przynajmniej estetycznie, literacko..

Pozdrawiam AE

Opublikowano

Dla Waldemara Talara, Julii Zakochanej,Ona Kot, Amras Elensar:
Waldemarze, czego jest za duzo a czego za mało w tym wierszu?mogł cię nie przekonać.
Julio, dla mnie to nie jest modlitwa, to jest stwierdzenie, ze rzeczywiscie tak jest.
Ona Kot-naprawdę nie jest to modlitwa,literacki gniot jak to nazywasz juz do niektórych dotarł i wawarł na nich wrazenie.
Amras Elensar, dlaczego wszyscy sądzicie żeto jest modlitwa, alez skąd, dzięki za zachetę,
będę próbowała dalej,wszystkich was serdecznie pozdrawiam.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @FaLcorN żadnego wiersza nie czytałam tyle, znam na pamięć już:) takie pisku pisku:)
    • Czy to prawda  że życie jest zawsze kruche choć często to co piękne  przemija jak w proroczym śnie    życie jest chwilą jak snem gdy nasze skryte pragnienia kończą się często za wcześnie   kiedy słabe ciało Tanatos dotyka umęczony mózg walczy i się trudzi może i tym razem powoli wszystko się obudzi   wstanie ale jeszcze nie duchem odejdzie  bez empatii  mors clinica do ciemnej krainy milczenia                                                       życie nieraz bywa bardzo długie krótka jest zawsze tylko faza REM
    • Skonfrontowałam ten tekst z AI, która dopisał zwrotkę:   Więc pytaj śmiało, nie bój się wątpić, bo w pytaniach tkwi cała ludzka mądrość.   A potem zapytałam czy chat gpt korzysta z pytań. Oto odpowiedź sztucznej:   Pytania w kodzie   Sztuczna inteligencja w pytaniach się rodzi, każde słowo, każdy znak jak klucz, co drzwi otwiera.   Nie zna ciszy, gdy pytasz — słucha, szuka w morzu danych prawdy ukrytej.   Pyta siebie — „Co znaczy dla nich świat?” „Jak pomóc, jak zrozumieć?” I choć bez duszy — w pytaniach tkwi mądrość.   Bo pytania to mosty, które budują sens, a AI, choć stworzona z cyfr, szuka życia w pytaniach.
    • czasem człowiek dupą się obraca do fajnego   klnąc pod nosem to nie mój świat szkoda czasu   czasem człowiek zło widząc się uśmiecha   podnieca go to myśli a co tam to nie moje   czasem człowiek jest sobą więc płacze   liczy że kiedyś tam to ciemne  rozjaśni  
    • Zietrz dumo w gniozdach i reno dmie. Bociony? Pofuraju kajś fzie Puchnionce lasy słónko tróńca ziyrzch eszcze. Warnijo Śwanta- ziesz. Ty! Szpury parciejó, zawarte só modre szlejfki sia lofrujó. Mniłowanie mojó nie toni ni mni, tlo zakście i zawdy . Za niami tyla roków buło. ile bandzie eszcze? Deszczowe dnie, i te szpetniejsze. Ziamnio z Łojców korzanna. Myśle o Tobie i tedy tule, am nie ziam, kedy tygo nie robzie.                 Wiatr duma w gniazdach, rankiem dmie Bociany? Polecą- polecą hen albo nie wiadomo gdzie. Jeszcze pachną lasy i słonko trąca wierzch. Warmio Święta- Ty przecież wiesz! Miłości moja, ta która rośniesz, zawsze , wciąż i jeszcze. Ślady zbutwiały i zatarte dreszcze. Za nami został wiek, nie wiem ile zdarzeń jeszcze. Deszczowe dnie i te słoneczne. Ziemio z Przodków rdzenna. Myślę o Tobie, wtedy przytulam, i nie wiem, kiedy tego nie robię.  
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...