Butler

[Tomasz Pietrzak]

Poeta jest stary, idzie w stronę cienia ulicą stromą,
blado oświetloną, dość poetycką. W myślach układa
zaświaty, mebluje korytarze, wybiera zastawę, wzory
tapet (raczej wrzosy, coś prowansalskiego). Przypomina
sobie imię ojca i syna, i brata. To na wszelki wypadek,
gdyby spotkał się z nimi w progu, a później we śnie.

Karykaturą jest umieranie. Ciągłe przyglądanie się
dzieciom, by nie zapomnieć, jak smakowały cukierki
z Ferrary. Codzienne wysyłanie suplika z prośbą
by zimą nie skracać dni, by liście nie zmurszały.

I w końcu wpis:
ostatni opada powoli, w piecu dogasa.
W papierach
piętrzących się na komodzie uzupełniony wiersz,
wezwania do zapłaty. Zimne kafle pieca.

[Letnia sukienka]

no to ja też se pokomentuje :)

większość fascynował piec kaflowy :]
mnie cukierki z Ferrary :)
a to z tytułu tego, że ze mnie łasuch na słodycze.
bo niestety dzieciństwa nie miałam słodkiego ( czekolada na kartki była, hehe ;) )

Tomku,
dla mnie to cała prawda i dużo z ciebie.

gibam miśku
Luśka

[Roman Bezet]

Nie nadaje się (na konkurs). Przykro mi.
dyg
b
PS. A tak na marginesie: ładne przerzuty, ale lekko przegaduje ;)

[Stefan_Rewiński]

Dobrze Bezet.

[Tomasz Pietrzak]

A kto wspominał, że to wiersz na konkurs?