Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Kochana ojczyzno...


Rekomendowane odpowiedzi

Ja kocham ojczyznę, ja kocham swój kraj,
Ja kocham ją szczerze, bo w niej mam swój raj.

Szanję jak umię, choć czasem się nie chce,
lecz wtedy jak umię, najsłabiej ją depczę.

Jej okraść nie umię rękami swoimi,
więc muszę to robić drogami innymi.

Zaśmiecać jej wzbrania mi głos z mego wnętrza-
nie mówiąc o kilku malutkich papierkach.

Nie umię na kraj mój wyrzycać słów słonych,
No może, że jestem do tego zmuszony.

Nie umię też skrzywdzić żadnego rodaka,
gdy wspomnę jak dawniej z niewiny mej płakał.

Ja kocham mą Polskę i zawsze z nię będę,
No może, że lepszych foteli dosiędę.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

No w końcu ktoś pomyślał nie tylko o sobie. Miłość (zwłaszcza własna!) to egoizm. A tu? "Święta miłości" Poety - Biskupa od razu się przypomina i inne Inwokacje.
Można to porównać do znanych wszem i wobec wierszy Jachowicza; niektórzy by tylko pisali: "Nie rusz Andziu tego kwiatka" - a rzadko który teraz pomyśli: "Kto Ty jesteś?"!!!!
Ale już niedługo Waszej swawoli, już się szykują instytuty i różne ciała.
Autorze, czuję, żeś ze Ty zwycięskiej partyi (tak swą karierę skromnie tu kreślisz?) - tylko z której, dalibóg, zdradźże choć ociupinę!
dyg
b
[color=red]Q[/color]

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...