Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

kraina półmroków


Rekomendowane odpowiedzi

Kraina zmęczonych, wyblakłych poetów,
bez szans na nadzieję, bez szans na telefon.
Kraina półmroków, rozmaitych cieni,
wieczorów samotnych i gorzkich jesieni.

Drzwi skrzypią i kurz pokrywa tu wiersze,
wszystkie bez wyjątku, ostatnie i pierwsze.
Samotne, choć razem, jak poeta blade,
zagrożone śmiercią, mogiłą, rozpadem.

Herbata już zimna, a wódka zwietrzała,
cóż jeszcze dać mogę? Już wszystko dostałaś.
Z krainy zmęczonych, wyblakłych poetów,
wiersz Tobie przesyłam i czekam na telefon.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

hmm, niezły - na prawdę całkiem dobry; taki melancholijny, rymy nie przeszkadzają, wręcz nadają ciekawej melodii;
cóż mogę podba się;
tylko ostatnia strofa traci rytm, i nieco niebrzmi; treść jest, no wiesz nic specjalnego, ale chyba mimo wszystko klimat tu podnosi ocenę :);
tak czy inaczej na tak;

pozdrawiam serdecznie

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...