kraina półmroków

[Łukasz,_Tczew]

Kraina zmęczonych, wyblakłych poetów,
bez szans na nadzieję, bez szans na telefon.
Kraina półmroków, rozmaitych cieni,
wieczorów samotnych i gorzkich jesieni.

Drzwi skrzypią i kurz pokrywa tu wiersze,
wszystkie bez wyjątku, ostatnie i pierwsze.
Samotne, choć razem, jak poeta blade,
zagrożone śmiercią, mogiłą, rozpadem.

Herbata już zimna, a wódka zwietrzała,
cóż jeszcze dać mogę? Już wszystko dostałaś.
Z krainy zmęczonych, wyblakłych poetów,
wiersz Tobie przesyłam i czekam na telefon.

[stanislawa zak]

dziękuję ŁUkaszu za wiersz dla "mnie"przesłany, podoba misie,nie tylko dlatego że lubię rymy.
pozdrawiam jesienią życia nie tak znowu gorzką!a z gorzkich- to tylko żołądkowa he he

[Nata_Kruk]

Łukasz... bardzo fajny pomysł..na krainę półmroków..:)...podoba mi się bardzo...
ale, jeżeli mogę.. pierwszy wers drugiej zwrotki, zapisałabym tak..
...drzwi skrzypią kurz pokrywa wiersze...
Pozdrawiam..:)

[Julia Valentine]

hmm, niezły - na prawdę całkiem dobry; taki melancholijny, rymy nie przeszkadzają, wręcz nadają ciekawej melodii;
cóż mogę podba się;
tylko ostatnia strofa traci rytm, i nieco niebrzmi; treść jest, no wiesz nic specjalnego, ale chyba mimo wszystko klimat tu podnosi ocenę :);
tak czy inaczej na tak;

pozdrawiam serdecznie