Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

spójrz, niby niebo
mam ponad sobą
katedry drą
moje skrzydła,
bezkształty lęku
strzępią zimnem
baletmistrz wiatr
mnie usidla.

ale przy tobie
mam ufność gołębią
i swym spopielanym
zdumieniem
zmieszczę się w dłoniach,
gdy je roztulisz
w synogarlicę
przemienię.

i potem w niebo
twych oczu patrząc
to drugie uznam
za marne,
bo tylko ty
mnie nakarmiłeś
obłaskawienia
ziarnem.


08.03.2004.

Edytowane przez Alicja_Wysocka (wyświetl historię edycji)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...