..zawsze obok..

[BeZDoMnA_ŁzA]

nieświadom jego wagi
ni nawet istnienia
oparty o ciężar napięcia
pada
zgnieciony i skopany
oddechem otoczenia

skąpany w kałuży brudu
cuchnącej oszczerstwem
wpatrzony w ścianę
płaczu właścicielki swojej
skuty jak niewolnik
błaga o zemstę

trawi milczenie
jej krzyku
mieszka zakrzeple tuż
przy niej
podtrzymując kopułę słoneczną
każdej nocy i świtu

cień Kobiety...


[sub]Tekst był edytowany przez BeZDoMnA_ŁzA dnia 01-12-2003 14:23.[/sub]

[anetzka]

NIezywkle obrazowy ten Twój wierszyk łezko...Choć początek napawał mnie przez chwilkę niechęcią i można powiedziec wstrętem,to koniec wyratował cała sytuacje i wyszłaś na prostą..bardzo mi sie podoba..porywam do ulubionych:))Pozdrawiam

[Kai_Fist]

swejej - ?

---

a tak to ... hmmm... przeczytałem...

może: skuty z nią jak niewolnik - wyrzucić : "z nią", i wers wcześniej swojej (swejej), będzie treść dokładnie ta sama nadal.

a ogólnie to nawet ciekawy,

Pozdrawiam,
Kai Fist

[Klaudiusz]

"nieświadom jego wagi
ni nawet istnienia"
to o mnie... :))) nigdy nie zastanawiałem sie na cieniem kobiety :))) ale już

nadrobiłem.... mam tylko nadzieje że dobrze wiersz zrozumiałem... zastanawiam się tylko, czy też bym załapał gdybyś nie napisała ost. linijki....
strzałeczka :))

[BeZDoMnA_ŁzA]

Wojowniku :) niedopatrzenie - poprawilam juz :)
wyrzucilam tez "z nia" masz racje Kai.. tak jest lepiej
Dziekuje

anetzka
Klaudiusz
Kai
thx za uwagi i komentarze..
..pozdrawiam serdecznie...

[Tadeusz_Hutkowski]

Ciekawy, niezły.