Rozmowa

[m p]

ROZMOWA…/”DUSZA SKOŁATANA”

Wiesz – spytałem kiedyś Boga
Czemu dziecko cierpieć ma
A On tylko na mnie spojrzał
Jakby pytał – czy to ja

I skruszone oczy moje
Opuściłem aż na dno
A On wiedział czemu pytam
Jakie myśli serce rwą

„Panie Boże spraw jedyny
Bym uwierzył w dobroć Twą
Daj zaufać przeznaczeniu
I poprowadź drogą swą

Daj mi teraz Panie siłę
Bym czas próby przetrwać mógł
By me dziecię nie cierpiało
Więc podaruj mi ten cud”

Pan wysłuchał moją prośbę
Ale sobie coś zostawił -
Kiedy na to przyjdzie pora
Znowu będzie mnie próbował

[Quimeen]

Ostatnio na forum panuje rozluźnienie, więc sobie pozwolę:

LOL.

Banał, rymy - blehh.

[Ewa Rajska]

rzeczywiście, temat ważny, ale można to było lepiej zrobić.
rymy mi tu nie pasują. poza tym chyba głównie w wierszu chodzi o tą próbę, a najwięcej miejsca zajmuje banalna modlitwa, nie wyróżniająca się zbytnio. styl u ciebie widywałam lepszy.

poza tym nie powinno być "mojej prośby"?

popracować, bo temat mi się podoba!

pozdrawiam ciepło!
ER

[Nata_Kruk]

Quimenn, Jerzy.. jesteście bezwzględni..:)
Co do wiersza.... teamt może byc... przecież o wszystkim ludzie piszą.. ale .. tak jak pisze Ewa... można chyba sporo zmienic.... Na pewno powinno byc."Pan wysłuchał mojej prośby"... Pozdrawiam..:)