Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Obraz który malujesz w drugiej części przypomina mi genialny film, który kiedyś oglądałem- Old Boy (polecam, jeśli nie widziałaś- inspirację masz w kieszeni). Co do samego tekstu, jak na debiut to nie jest aż tak źle. Nie piszesz niczego nowego, aromat kawy, nasze zdjęcia- tendencyjne do bólu. Za plus traktuję natomiast swobodę w operowaniu słowem tekst jest płynny, mimo dość przypadkowej interpunkcji (na początek polecam wiersze białe). Widać, że siedzi w tobie „jakaś” chęć twórcza: pajęcza koronka wspomnień, utkana z godzin nie jest dobra, ale jest Twoja, co dobrze wróży na przyszłość. Radziłbym nie ryzykować z powtórzeniami, mimo, że tutaj się udało:
tam, wciąż
zawieszone uśmiechy
i my zawieszeni
nad wodą...
– ten fragment podoba mi się najbardziej.

Chętnie poczytam Cię jeszcze kiedyś

Pozdrawiam

Fei

Opublikowano

cóż, przyznaję rację Panu Fei, wypunktował wszystko;
no, może prawie wszystko, nie byłabym sobą, gdybym nie przyczepiła się do trzykropków - najlepiej używać ich jak przyprawy, jak najmniej - tylko do smaku; tu jest ich o wiele za dużo; no i wersyfikacja, też nie wszędzie jest świetna (choć bywa czasem o wiele gorzej);
jak na debiut naprawdę nie jest źle;

pozdrawiam serdecznie

Opublikowano

"Nie dało się dać"? No tak, a masło jest maślane... Kozie bobki, śmierdzi-apetyczny sposób wyrażania własnego zdania.
A wcześniejsze komentarze - wnoszą coś ciekawego, dziekuję za opine.
Pierwotnie wiersz był bez znaków interpunkcyjnych (wychodzę z założenia, że jeśli się ich nie wstawia, pozostaje szersze pole interpretacyjne), jednak osoby, kóre go czytały, skarżyły się na zawirowania w wersyfikacji, stąd postanowiłam dodać kropki, przecinki, itd.
Fei-z pewnością zamieszczę jeszcze coś.
Pozdrawiam

Opublikowano

Ostatnia zwrotka bardzo podoba mi się pod względem treści z wersyfikacja troszkę gorzej

Moja skromna propozycja:

Na tym zdjęciu nigdy
nie puścisz mojej ręki,
dlatego noszę je z sobą
zawsze.


Z pierwszą zwrotką dużo gorzej ja zaproponowałbym duże ciecie i wywalił cały początek:
''Przerwałam
pajęczą koronkę wspomnień,
utkaną z godzin.
Odzyskały blask
w jesiennym słońcu.''

Sentymentalne to i niefajne

Co do wielokropków, ja wróciłbym do pierwotnej wersji i wywalił cała interpunkcję.

Pozdrawiam ciołek

Opublikowano

W takim razie, skoro większość głosów jest za tym, aby znaki interpunkcyjne usunąć, przywrócę wiersz do pierwotnej postaci. Widać w różnych środowiskach upodobania są bardzo rozbieżne.
Pozdrowienia

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Dekaos Dondi przeszłość determinuje teraz i przyszłość kropelkami rosy namalować deszcz- ładnie
    • @huzarc  tu są jakby dwie części wiersza- pierwsza osobista- odezwa do niej ale tu nie ma miłości, druga część to refleksja do świata- gorzka o podziale na lepszych gorszych podzielili nas- my i wy. siedzimy w okopach linia podziału dzieli nawet rodziny
    • @Berenika97 Zainspirowałaś mnie myślami o grzechu i popełniłem podobny czyn. A co tam! Pozdrawiam :))))
    • @huzarc Miałem dzisiaj ciekawą rozmowę z moją siostrzyczką na różne tematy, jednym z tematów był oczywiście czas nawiązując do mojego ostatniego wiersza lecz również temat tych ONI tak między tematami się pojawił, ale i szybko ulotnił z oczywistej przyczyny, gdyż jest to temat kontrowersyjno-spekulacyjny: Kim naprawdę są ONI, czy to ziemska elita, która kontroluje świat, a może to obcy przybysze, a być może Ci pierwsi są kontrolowani przez tych drugich. Jakby nie było, to tylko dociekanie poparte fragmentarycznymi faktami, coś co nie jest dane poznać większości.
    • @Natuskaa    Tak. I w gruncie rzeczy na tym polega rozwój, aby poszczególnym osobom magia zasymilowała się w umysłach. Zostanie tambylcem  w owej sferze jest tym, o co - ujmując sprawę potocznie - chodzi.      I to racja, że owa solniskowa biel komponuje się z kaktusami - lub one z ową bielą.     Odnośnie zaś do przedstawionego wejścia w czasoodstęp: wiem, czego doświadczyłem. I z pełną tegoż świadomością podzieliłem się tym doświadczeniem. Bywający częściej ode mnie na Salar de Uyuni potwierdzają, że jest to magiczna przestrzeń, zatem tam zjawiska o magicznym charakterze są na porządku dziennym.     Dzięki za wizytę, przeczytanie i komentarz. Pozdrawiam Cię. ;))*
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...