Miłosć to nie wszystko co istnieje

[Kris o Poranku]

Ze słów rozedrganych układam wyznania
Z oddechów zrywanych odtwarzam wzruszenia
Myslami o Tobie rozbudzam pragnienia
By móc zapadać w marzeń spełnienia


W goracym szepcie szukam natchnienia
Gwałtownym pulsem odmierzam zmęczenie
A głodny półksiężyc pełza zazdrośnie
W meandrach ciała wędrując bezgłośnie

Wtem zabłąkany na skraju rozkoszy
Wstrzymuję oddech aby nie spłoszyć
Rozsadku drobinę , iskierkę niknącą
W burzy ekstazy tak nikłą i wątłą

Daje jej szansę urosnąć w płomień
Mimo że z dymem puszcza moc złudzeń
By nad zgłodniałym homo erektus
Władzę odzyskał mój homo sapiens


kop

[Espena_Sway]

witaj Krisie :)
pomijając już treść, chcę Ci zasugerować zmianę stylu pisania. Twój tekst
pełen jest kiczowatych rymów zwanych częstochowskimi.
dobra rada - najlepiej zacznij pisać białe wiersze -
są łatwiejsze. z tego co przeczytałam, to
jeszcze najlepsza jest ostatnia
zwrotka, z tym homo erektusem
ciekawy motyw jest i możnaby
wykorzystać go gdzie indziej.
ale to za mało, póki co
jestem na nie.

czekam na kolejne

pozdrawiam serdecznie Espena Sway :)