Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

u Kapucynków ( z Garncarskiej)


Rekomendowane odpowiedzi

wie pani jak to jest. Eksmisja z mieszkania, teraz
dostaje chleb od kapucynów, widziałam jak się pani
modliła w tej spódnicy, fajna z pani babka. Też od nich
naprawdę taka elegancka, daj pani coś jeszcze na ząb. Za
rogiem jest sklep, niech pani uważa jak idzie.Upadła.

obietnice noworoczne codziennie kończą się przy
kościele z każdej strony udają, że jestem dorosła
i stać mnie na zbawienie. Gdybym była panią nie
patrzyłabym się jak ślepa w mięsisty lód na drodze
nie zaliczała niezdarnych potknięć. Trzymała profil

prosto i śmiała się piskliwie jestem panna i lubię
komorników, nigdy żadnego nie widziałam. A słowo
eksmisja zmieniłabym na komedię, stare kino, żeby
było zabawnie. W ogrodzie przy Studenckiej spod
kaptura wyłania się głowa, sepleni modlitwy, ja
przeklinam, że tego dnia uklękłam ponownie. W
sklepie trwają pertraktacje, przykro mi te zakupy
to jeszcze nie wódka
.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Nie mam głowy na takie ciężkie teksty, szczególnie, że pełen od znaczeń :)
Styl podchodzi pod tzw. strumień podświadomości i jest z lekka męczący. Ale słowa sprawne, połączone bez zarzutu. Ten prozaizm nawet nie jest taki zły, ciężej z tą grą skojarzeniową. No, ale to już praca odbiorcy...
POzdrawiam.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Dagmara Gądek dziękuję za odwiedziny 
    • Oczywiście wiele można w temacie róż   Róża, lasy i świat "Nie czas żałować róży, kiedy płoną lasy - Nie czas lasów żałować, kiedy płonie świat, Gdy obszar ziemski jedną staje się Saharą... Nie czas żałować świata, gdy wznowił się chaos, Gdy dnia i godziny nikt nie wie, Kiedy Bóg, kulą ziemską w pierś trafiony, padł I powstał jak lew w swym gniewie! - Gdy noc każda najgłębszą czerni się żałobą... - - -- - - - - - - - - - - - - - - - - - - Jednak żałuję róży i płaczę nad sobą." MPJ    
    • @hania kluseczka śmierci nie ma, to iluzja :)
    • Leżę w mym łóżku, myśląc nad życiem, I myślę nad swoim małym odkryciem, Przed oczami mrok, widzę pustki, ciemność, Me uszy pięści tej muzyki senność.   Leżę, słucham, papieros w mym ręku, Każdy żyje w tym ogromnym lęku, Nie mają pojęcia o życiu, sensie, Żyją bezwiednie w wielkim procesie.   Sensem jest nauka, rozwój duchowy, Reinkarnacja, dobroć, uczuciowy, Życie to przygoda, a nie problemy, Walcz z nimi, nie damy się systemy.   Brak zgiełku i państw, jedna ów planeta, Brak wojen, konfliktów, oto jest skrzeta, Wszyscy szczęśliwi, żyjący symbiozą Kochający się swoją wspólną wizją.   Zakończmy ten chaos, bądźmy dobrymi, Stańmy się w końcu ludźmi mądrymi, Karma i Wszechświat, to mocno doceni, Finalnie z pewnością coś się zmieni.   Bądź lepszy i lepszy dnia kolejnego, Wyjdziesz tym na człowieka szczęśliwego, Kochaj ludzi, zwierząt urok wspaniały,  Doceniaj piękno, a nie świat nędzniały.   Na końcu dowiesz się, że było warto, Idąc do światła, dumnie, nieodparto, Poczujesz błogość, piękno wzruszające, Ujrzysz blask, miłość, szczęście chwytające.        
    • dlaczego tak szybko więdną kwiaty szarością popiołu w źrenicach zbłąkanych   każde spojrzenie kłuje i rani   w zaułkach co łzami zroszone jak bańki mydlane pęka nadzieja   gdy trudno życie do kupy pozbierać   a jednak   dopóki na łące kwiatów zostało a śpiew skowronka słychać pod niebem jakoś tam drepce los człowieczy z sensem bez sensu sam czasem nie wie   kiedyś znowu pobiegniesz na łąkę nie za daleko nie za blisko wtedy w blasku świtu lśnienia   nigdy nie zwiędną tobą zakwitną
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...