wbiegam na ulicę

[gabriel p.]

wbiegam na ulicę
kroki za soba słyszę
ktoś mnie goni
z nożem w dłoni
z długimi kłami
z ciemnej odchłani
z nocy zrodzony
znieniawidzony
dawno zapomniany
wyrzucony z wiary
ale ja poznałem
i przypomniałem
tajemnice tego
nieumarłego
tajemnicę jego istnienia
i pojawienia
teraz muszę
stracić swą duszę
poznanie tej tajemnicy
to widok gromnicy
na swoim grobie
wyjawić jej nie mogę...

ale
jeśli tego nie zrobię
nikt sie nie dowie
o jego istnieniu
on chowa sie w cieniu
pół życie prowadzi
ludzi zgładzi
słońca nie nawidzi
w ciemności widzi
krwi spragniony
niezauważony
ludzi zabija
w szyję kły wbija
jest zła wcieleniem
ludzkości zakończeniem...

jest pełnia księżyca
wracają do życia
zjawy, duchy, mary
spełniaja się koszmary
północ wybiła
otwiera sie mogiła
ciemność nadchodzi
on do mnie podchodzi...

...wszystkie wilki wyją
wszyscy już nie żyją...

[Yasioo Zimiński]

jak dla mnie gniot. rymy przedszkolne. pozdrawiam.

[M._Krzywak]

mam wrażenie, że inspiracją do 2 strofy była "Molesta" :)
Ale kiepsko.
Pozdrawiam.