Bunt

[MSzczepan]

buntuję się przeciwko śmierci
przeciwko śmierci mojego kota
zmarł za pierwszym razem
nie zdążył wykorzystać swoich dziewięciu żyć
zawiodły nawet jego cztery łapy

buntuję się przeciwko wojnie
przeciwko wojnie lata z jesienią
ziemia ma popękaną skórę z gorąca
słońce niecelnie bombarduje promieniami
otyłe chmury jedyną nadzieją

buntuje się przeciwko nieczułości
przeciwko nieczułości czerwonych mrówek
atakują jak wilcze stada
pociągane złudną przewagą małości
radosne z pojękiwań ofiary

buntuję się przeciwko oschłości
przeciwko oschłości ściółki leśnej
mści się za swą przyziemność
zna wartość swej wilgotnej osobowości
władcza w czerwcowe południa

buntuję się przeciwko agresji
przeciwko agresji ćmy nocnej
krąży niczym bombowiec
odbija się od szklistych granic żarówki
głodna sztucznego światła

[Letnia sukienka]

oj, biedny kot
szkoda, że grobu mu nie wykopałeś

wiersz do kitu

pozdrawiam
lucy