Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

rewia

złota lenka
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

złota lenka

złota lenka

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

zostawiłeś mnie na lodzie
samą więc nie licz
na prostą sylwetkę i piruety

na razie szukam równowagi
by stanąć zamiast to docenić
znowu ziewasz

popatrz staję na głowie wyobraźnią
łapię figury kolejne ewolucje
wyślizgują mi się z rąk

mam za krótkie paznokcie i nie mogę
wbić się we właściwy tor

na cienkim lodzie
czekam przygotowana
na każdą notę

na próżno

to była tylko kolejna lekcja
tym razem pokory

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach
nefertari

nefertari

Opublikowano
Opublikowano

ma być chyba "piruety"?:)
Zamiast komentarza moje widzenie wiersza. mam nadzieję, że się nie pogniewasz ( wycięłam moim zdaniem zbędne elementy?:)). oczywiście to tylko moje skromne zdanie.

zostawiłeś mnie na lodzie.
więc nie licz na prostą sylwetkę i piruety.
na razie szukam równowagi

zamiast to docenić.
znowu ziewasz.

popatrz staję na głowie. wyobraźnią
łapię figury. kolejne ewolucje wyślizgują mi się
z rąk
mam za krótkie paznokcie. i nie mogę
wbić się we właściwy tor

moje owoce nie są zbyt soczyste.
poznałeś się już na nich bardzo
dobrze.---> tą strofkę mozna dać kursywą

staję na cienkim lodzie przygotowana
na każdą notę.

i nie rozumiem

to była tylko kolejna lekcja
pokory

pozdrówka serdeczne

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Wewnętrzny Odgłos
      Ta płynąca łza

      Przez Wewnętrzny Odgłos · Opublikowano

      @hania kluseczka śmierci nie ma, to iluzja :)
    • Wewnętrzny Odgłos
      Światło Wewnętrznej Drogi

      Przez Wewnętrzny Odgłos · Opublikowano

      Leżę w mym łóżku, myśląc nad życiem, I myślę nad swoim małym odkryciem, Przed oczami mrok, widzę pustki, ciemność, Me uszy pięści tej muzyki senność.   Leżę, słucham, papieros w mym ręku, Każdy żyje w tym ogromnym lęku, Nie mają pojęcia o życiu, sensie, Żyją bezwiednie w wielkim procesie.   Sensem jest nauka, rozwój duchowy, Reinkarnacja, dobroć, uczuciowy, Życie to przygoda, a nie problemy, Walcz z nimi, nie damy się systemy.   Brak zgiełku i państw, jedna ów planeta, Brak wojen, konfliktów, oto jest skrzeta, Wszyscy szczęśliwi, żyjący symbiozą Kochający się swoją wspólną wizją.   Zakończmy ten chaos, bądźmy dobrymi, Stańmy się w końcu ludźmi mądrymi, Karma i Wszechświat, to mocno doceni, Finalnie z pewnością coś się zmieni.   Bądź lepszy i lepszy dnia kolejnego, Wyjdziesz tym na człowieka szczęśliwego, Kochaj ludzi, zwierząt urok wspaniały,  Doceniaj piękno, a nie świat nędzniały.   Na końcu dowiesz się, że było warto, Idąc do światła, dumnie, nieodparto, Poczujesz błogość, piękno wzruszające, Ujrzysz blask, miłość, szczęście chwytające.        
    • Dekaos Dondi
      Nie za daleko, nie za blisko

      Przez Dekaos Dondi · Opublikowano

      dlaczego tak szybko więdną kwiaty szarością popiołu w źrenicach zbłąkanych   każde spojrzenie kłuje i rani   w zaułkach co łzami zroszone jak bańki mydlane pęka nadzieja   gdy trudno życie do kupy pozbierać   a jednak   dopóki na łące kwiatów zostało a śpiew skowronka słychać pod niebem jakoś tam drepce los człowieczy z sensem bez sensu sam czasem nie wie   kiedyś znowu pobiegniesz na łąkę nie za daleko nie za blisko wtedy w blasku świtu lśnienia   nigdy nie zwiędną tobą zakwitną
    • jan_komułzykant
      co jest piękniejsze?

      Przez jan_komułzykant · Opublikowano

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      chyba powinno być 'ich' (?)   ze słowami bywa różnie, jednym zaciemniają i tak już ciemny obraz, innych poruszają, chociaż są kłamliwe, ale są i tacy: kturyh  jusz nic nie wzrósza   a z różą jest jak z wróblem w garści i widać i czuć i miło było dostać                                                        ;)
    • Poetry from DAD
      Zadowolony?...

      Przez Poetry from DAD · Opublikowano

      Zadowolony? Tutaj dziurę wierć - Myślę o ciele, Gdyż wszystko legło, co miało nadzieję! Komnata czeka – w dół dwa metry ćwierć. Zostało jeno objąć zimną śmierć!

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...