Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

28 listopada w dużym mieście

była późna i chłodna noc
byliśmy mocno zagubieni
w oceanie miasta

ty na boso tańczyłaś
w tym obskurnym hotelowym pokoju
i śmiałaś się tak dziwnie
jak już nigdy potem
grzane wino gronowe
rozpostarło w nas żagle
w pokoju z mdłą tapetą
która na dodatek przypominała mi
marynarkę mojego ojca

przy zbawczych dźwiękach orkiestry
Glena Millera piliśmy to grzane wino
przegryzając wilgotnymi herbatnikami
bezskutecznie szukaliśmy papierosów
więc w końcu gapiliśmy się w sufit

opowiedziałaś mi najnowszy film Bunuela
na końcu każdej frazy tak śmiesznie
przygryzając wargę
a ja myslałem tylko o tym
że choć to dopiero środek nocy
to świt i tak przyjdzie za wcześnie




Opublikowano

Nie jestem pewna, pewnie obie formy są poprawne, ale "tańczyłaś boso" brzmiałoby chyba lepiej. Nawet zaimek niepotrzebny.

Trzecia zwrotka widocznie odstaje od reszty - powtórzenie z winem dałoby się na pewno szybko załatwić bez szkody dla przekazu, plus rytmika wybijająca z płynności nastroju.

Poza tym wiersz mi się podoba, taka pocztówka znad doliny :) Choć przyznam, ze czuję lekki niedosyt, zakończenie trochę mało dynamiczne, co rozczarowuje odrobinę bo ładnie buduje Pan atmosferę i skojarzenia. Ale moze po prostu jestem zbyt żądna wrazeń i wybrzydzam zanadto.

pozdrawiam
m.

Opublikowano

To proszę obejrzeć filmy słynnego surrealisty:-).A wiersz widzę tak,że można go czytać dzieląc na sylaby i wtedy można zobaczyć,że jest dźwięcznie zbudowany :-).Byc może pomoże tu heksametr.

pozdrawiam wszystkich

p.s.tez jestem J.F i tez lubię filmy tegoż pana (sic!)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • dziś nie będę się  złościł ani płakał patrząc szeroko na ten świat   dziś chcę być jak wolność szczęśliwy nie bać się smutku ani prawd   dziś pragnę kochać zrozumieć wiatr szumiące drzewa echo i kwiat   dziś ponieważ jutro może być gorsze  może mieć trochę trudniejszą twarz
    • między aplauzem świata a szeptem duszy jest miejsce  na ciszę   w tym sanktuarium można spotkać siebie   jeżeli tylko będziesz gotowy   na prawdę  
    • @huzarc   made in huzarc   wiersz widzę jako manifest mentalnej twardości.    podmiot liryczny, doświadczony lub zmeczony kruchoscią własnej egzystencji, postanawia przyjąć postawę kamienia :   obojętność jako pancerz.   brzmi to w wierszu -  poszukiwanie fundamentalnej prawdy o życiu.     twardość jako forma prawdy o istnieniu   symbolizowane przez ostatnie dwa wersy.     fundamentalna prawda tkwi nie w uczuciach ale w chłodnym uporze materii.   wiersz głęboki. do zamyśleń. dobra poezja.        
    • Jeszcze nie narodzony wiersz zaledwie embrion z niewykształconymi metaforami bezrymowy po porostu biały  delikatny i bezbronny z dala od sadystów krytyków jeszcze bezpieczny w łonie zagubionych myśli karmiony tylko dobrym słowem rozpieszczany nieśmiało się rozwija chuchany i dmuchany oczko w głowie tatusia beztrosko dryfuje w umyśle czasem impuls go zarzuci ale nie chce wychodzić tu jest mu dobrze nie poddam go aborcji własne dzieci kocha się najbardziej jednak kiedyś muszę go wypuścić z rodzinnego gniazda chciałbym patrzeć jak dorasta poznaje czytelników do serc ich się przytula zapada w pamięć ale to jeszcze nie jego czas
    • @huzarc  myśl moja pierwsza :  "Gdybym mówił językami ludzi i aniołów, a miłości bym nie miał, stałbym się jak miedź brzęcząca albo cymbał brzmiący" ( Hymn o miłości). Druga myśl. Każde istnienie na ziemi, od źdźbła trawy, poprzez kamienie, ma swoją przeszłość i pamięć. I to wszystko jest po coś. Ludzie,  potrafią językiem opisać czuć:  kształt mnogi, bezduszność uczynić wzorem swej kruchej drogi. A kamienie, polne, przydrożne są niemymi świadkami-( tysiącletnimi) historii.    
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...