przyjaciółka anioł'a

[KrainaLatarek]

To moja przyjaciółka-anioł zapytała :
‘dlaczego twój świat jest tak mało
malo-czarowany ?’

najpierw kamienie spod nóg
by prostą ścieżką na koniec światła
i obsypać każdy zakamarek cząstką siebie
na każdym skrzyżowaniu pomachać
niech uśmiechną się okiennice
z takiego błazna jak ja

mój pokój nigdy nie schylał się
ponad mną ale też o litość nigdy nie prosiłem
co dzień wspinam się cztery piętra ponad stan świadomości
na szczycie rozciągam ramiona w imię Boga
i dziękuje za dar jakim jest życie

kto powiedział że spotkać cztery tygrysy
na biało-śnieżnym dziedzińcu to wielkie szczęście
skoro każdy podąża w innym kierunku więc za którym iść
silnym, mądrym, pewnym siebie czy skromnym ?
siadam na środku i czekam na słońce

na moście mieszka mały mnich
-'...kochasz rzeczy które łączą ?’
-‘...dopuść myśl że most ułatwia też upadek…pilnuję.’

[M._Krzywak]

Przeczytałem ten wiersz z przyjemnością - przemyślany, intrytgująca treśc, pomysł, klimat...
A pomyślec, że żeński Anioł narodził się ze łzy Jezusa i pokochał Lucyfera :)
Rewelacja dla mnie.
Pozdrawiam.

[Letnia sukienka]

Krzysio,
miło cię znowu widzieć pośród żywych ;)
na bardzo tak :)
pomimo dedykacji ;)

pzdr
lucy