Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Ja mam otwarte oczy,
ty masz otwarte oczy,
uparci i trzeźwi
milczmy.

Ciemność nas odludnia.
Nie widać krawędzi naskórka.
To wszystko co jest, było nami
jest jednym.
Niczym.

Śpisz? Nie śpisz, jest czwarta.
Znów pojedynek milczenia.
Cisza uszyta na miarę
na taniec z boku na bok.

Godzina co nie zna słońca.
Echo i cień innych godzin.
Oczekiwanie na cud,
który co noc nie nadchodzi.

Opublikowano

skojarzyło mi sie z SDM i "czwarta nad ranem może sen przyjdzie"a jesli chodzi o wiersz to srednio mi sie podoba, ma niezle momenty ale jako calosc nie robi na mnie szczegolnego wrazenia, choc jest ladna, ale tylko ladna:)

Ciemność nas odludnia.
Nie widać krawędzi naskórka.

te dwa wersy naladniejsze zdecydowanie:)
pozdrawiam serdecznie:)

Opublikowano

Siedzimy sobie z jasiem i czytamy wiersze na głos, na kabotyńską modłę, aż do tego. Jest niezły z "przykrością stwierdzam". Kilka ciekawych zestawień, chociaż "bitwy na milczenie" już były nie raz to tu to gdzieś indziej.

Opublikowano

dobry dosyć-bez fajerwerków, ale dobry.... tylko dwa pierwsze wersy mi zaspiewały w głowie:
"Ja mam otwarte oczy,
ty masz otwarte oczy,
przed nami siódme niebo
Niebo!" oczywiście na melodie :ja mam 20 lat....no i to troszke mi popsuło odpowiedni nastroj do czytania:D

Pozdrawiam
Agata

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Pod murami szpitali cisza jest gęstsza niż krzyk. Powietrze pachnie kroplówką i strachem, a ludzie czekają na cud, którego nie ma w kasie, nie ma w kolejce, nie ma w oczach lekarzy, którzy już przestali marzyć o ratunku. Wiatr przewraca kartki skierowań, jakby czytał nekrologi przyszłości. Dzieci gasną na białych oczach nowotworów, a śmierć ma twarz anioła w masce chirurga. Brak pieniędzy waży więcej niż życie. Ich śmiech kona w korytarzach, jak płomień świecy w przeciągu - i nikt nie zdąży przyłożyć dłoni, bo dłoń kosztuje. Serca biją w rytm numerków, ekrany liczą tętno zamiast nadziei, a człowiek rozpływa się w systemie jak sól w formalinie. Kto policzy łzy, których nie ma komu wycierać ? Kto opłacze ludzi, co umierają, zanim zdążą wejść ? Pod drzwiami szpitali zostaje tylko cisza - zimna jak stal szpitalnych łóżek, martwa jak modlitwa, która nie znalazła adresata.      
    • Siedziałem na progu, czytałem książkę, ciekawy nawet, był jej początek. Lecz później przyszedł czas na treść, różnie to było, wrednie też.   Szczęśliwe chwile, to tu, to tam, przechodzeń powiedział, że taki świat.   Dodał coś jeszcze o jakimś piwie, że wypić muszę, co nawarzyłem. A kiedy przyszło do zakończenia, to już nie mogłem nic pozmieniać.   *** Siedzę na progu i czytam książkę, za moment wstanę, zupełnie zwątpię, wtem ktoś podchodzi, o coś mnie pyta, chyba czy tytuł, wreszcie przeczytam?    
    • Wielką rolą i często bywa, że pamiętną i zawsze przerysowaną i zawsze ponad każde siły i zawsze duszy i sercu i głowie za głęboką jest unaocznić jest udowodnić jest przekonująco nakreślić coś w rodzaju czegoś kresu...   Jeśli chcesz spokoju oddechu i myśli weź się raczej za środek lub początek koniec bowiem nie jest na ogół najmilej widziany i zawsze miewa aż za dużo wrogów...   To coś na miarę stania się Marią Antoniną Austryjaczką wśród Królestw...   Warszawa – Stegny, 09.11.2025r.
    • @Migrena nie znam tych ciasteczek, jesteś światowy:) taka muzyczka z gramofonu by się przydała:) i obejrzenie czarno-białego filmu w objęciach:) czytasz z moich myśli:)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...