Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Huma Lightbringer


Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Wiersz dedykowany Humie, jednemu z moich ulubionych rycerzy Solamijskich.

W ciemną noc,
Siedząc samemu
Marzę o boju,
O rycerzu, co
W srebrnej zbroi
walczy za miłość.

Zamykam oczy i
Widzę koniec...
"Wracajcie do domów!
Zmagania skończone!
Czemu milczycie?"

Teraz rozumiem,
Gdy widzę, jak
Nad placem krążą
Płaczące, po raz pierwszy
Od tysiąca lat,
Srebrzyste smoki.
[sub]Tekst był edytowany przez tanthalos dnia 20-11-2003 20:49.[/sub]

Opublikowano

gdyby nie wdrożenie w temat to połowy bym nierozumiała :)
a teraz? dla mnie jako wiersz o walce i miłości jest piękny, troszkę banału w pierwszej zwrotce, druga natomiast bardzo mi sie podoba, trzecia w porządku, taka wyjaśniająca, jako całość wiersz mi się podoba pół na pół :) ale to już wiesz.

Serdecznie pozdrawiam
Natalia

Opublikowano

Chaotyczny się wydaję.

Mamy ciemną noc i autor w trzeciej strofie widzi "Nad placem, krążące srebrzyste smoki", w drugiej natomiast zamyka oczy (żeby było mu ciemniej?) i widzi "koniec zmagań...".

Trudno też zgadnąć, czy smoki po raz pierwszy płaczą, czy też po raz pierwszy się pojawiają.

Poza tym, z niesmakiem odczytałem:

"Ciemna noc" i "siedzi samemu".
To tak jak:
"Wszyscy się bawią" - "a ja płaczę"
Ech, nie lubię czegoś takiego. Ale, to rzecz gustu, a nad tym - jak wiadomo - nie dyskutuje się. :-)

Mamy też powtórzenia dziadowskie:
srebrna zbroja, srebrne smoki. No, ale dobra... pewnie mieli tam nadmiar tego materiału.

I chyba, podstawowy błąd to taki, że bez tego dopisku na górze, wiersz nic nie mówi mi.
Co zrobisz autorze, jak bez dopisku ktoś kiedyś zacznie czytać twój wiersz? za cholerę nie będzie wiedział o co chodzi - i dlatego uważam, że to błąd... ale jak znam życie, to "zabieg celowy".

Czy się wiersz podoba? mam mieszane uczucia.

s.m.

Opublikowano

Fajny wiersz.Ja rowniez tak jak Natka niewiele bym zrozumiala bez dopisku..Bo w tym temacie raczej nie siedze..

Przydaloby sie wieksza uwage zwrocic na rymy, skoro juz ich urzyles..

Opublikowano

Sewerynie- chyba musze dodac jednak wyjasnienia, bowiem malo kto czytal chyba Dragon Lance. Huma byl kochankiem jednej ze srebrnych smoczyc, dlatego celowo powtorzylem rodzaj materialu. Poza tym, nie kazda noc jest ciemna :)

I na koniec- napisalem to specjalnie dla ludzi, ktorzy znaja Hume, jest to moja wizja konca jego historii. To juz chyba wszystko. Jezeli ktos bylby ciekawy (tzn. chcial znac szczegoly tej historii) to niech sie odezwie!!

Opublikowano

dla mnie bez żadnych dopisków wszystko jasne,
bo Sagę znam dosyć dobrze. (inna sprawa, że po śmierci Sturma przez dwa lata nie mogłem wziąc żadnej z DL do ręki...)

wiersz mi się podoba, bo wzrusza.

pozdrawiam
Sareimheinn Nevarfreyties

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Alicja_Wysocka Dobrze. Tylko,że ja.... Nie mam psa ! Czasem widzę przez okno starszego pana spacerującego z psem. Coś ciągle do siebie szepczą. Przyjaciele. A mnie ten obraz.....za serce. To napisałem.   Natomiast jeżeli chodzi o Alę ! Uśmiecham się do Ciebie swoim sercem. Dziękuję Alu :)
    • Tytułowy oderwany może mieć w kontekście opisanej sytuacji dwa znaczenia - oderwany od rzeczywistości

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        lub oderwany po diagnozie od rodziny.       W puencie podmiot liryczny podsuwa nam tryumfalne   (narzuca się trochę obrazek jakiegoś małego zwierzątka, któremu podano coś do zjedzenia, może jakiś kocyk itp) Jest to bardzo sugestywnie napisane, trudno nie podążyć za tym opisem, mi jednak przychodzą do głowy opisy sytuacji, gdzie np. zamiast pomocy rodzinie zastosowanie "oderwanie". Taki do zastanowienia wiersz moim zdaniem, to na plus oczywiście. Pozdrawiam Autorkę :-)   (Aczkolwiek niepokoi mnie, owe oderwanie).
    • @Migrena Cichy, łagodny, wzruszający obraz codzienności, która już nie goni, nie krzyczy - tylko jest. Nie trzeba tu wielkich słów, ten wiersz sam mówi najważniejsze. Zostaje w sercu, jak miękki krok psa i dłonie, które jeszcze pamiętają, że są potrzebne.  Pogłaszcz psa od Ali , tak, żeby zrozumiał :)
    • @Berenika97 Twój bohater wydaje się introwertykiem, ale przede wszystkim - człowiekiem zbudowanym z ciszy, bólu i niezgody na świat, który go odrzucał. Przejmujący wiersz o samotności, o tym, jak łatwo wykluczyć, i jak trudno potem nauczyć się znów otwierać dłonie.
    • @Alicja_Wysocka Możesz mi wierzyć, że czuję się dużo szczęśliwszy teraz niż kiedy żyłem niby normalnie dla większości osób. I nie zamierzam tego zmieniać.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...