Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

haiku

Natalia Kniaziewicz
 Udostępnij
https://poezja.org/forum/utwor/33500-haiku/

Rekomendowane odpowiedzi

Jack.M

Jack.M

Opublikowano
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




Natalio!! Czasem warto pisać kilka wersji jednego obrazka. Nie wiem na ile chcesz być wierna wszytkim kanonom sztuki haiku. Biorąc tylko pod uwagę szkolną stronę tego forum( więc przede wszystkim pokazywanie dobrych wzorów) proponuję zmienić kolejność wersów. Fraza utworu przybierze troszkę inny wymiar, ale nadal będziemy mieli dwa piekne obrazy--czyli to co stanowi następny ważny element sztuki haiku. Moja skromna propozycja opiera się na moim haiku o kamiennym aniele:

bezlistne drzewa -
nad grobem znów widoczny
kamienny anioł
--J.M

... a teraz wracając do Twojego obrazka

marcowe słońce -
na parkowej alejce
znów zieleń ławek

I mimo ,iż użyłem zwrotu ostatnio "nadużywanego" wygląda to całkiem fajnie. Nawet udało się ;-) zachować klasyczny układ 5-7-5. Oczywiście można pozbyć się owego słowa, a jak to wpłynie na sposób interpretacji czytelnika??? Niech juz każdy sobie odpowie sam:

marcowe słońce -
na parkowej alejce
zielone ławki

Pozdrawiam
Jacek.M

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
https://poezja.org/forum/utwor/33500-haiku/
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Berenika97
      letnio

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @Gosława Ten wiersz jest jak jedno długie, sennym oddechem wypowiedziane wspomnienie. Wszystko się zlewa, jak zlewa się sen z jawą, ciało z krajobrazem, teraźniejszość z tym, co już minęło. "Dziki bez zgina ramiona" - piękne, jak dotykasz natury tak, jakby była człowiekiem, i człowieka tak, jakby był naturą. "Dotykam twojej brody na wysokości ucha" - to jest bardzo cielesne, intymne, konkretne. A potem przełom: "mój cień na chłodnej pościeli i ten strach" - bo nagle puste łóżko, a w studni tylko echo. "W wytrzebionym wnętrzu echo nic nie ma z obecności" - to jest mocne. Wytrzebione - jakby coś zostało wydarte, opróżnione. Piszesz o utracie, ale nie wprost. O tym, że lato było, bliskość była, ciało było - a teraz został tylko sen, zapach, echo w studni. "Obraz letniego szaleństwa" - tak, dokładnie. Coś, co było tak intensywne, że aż nierzeczywiste. To piękna poezja.
    • Tectosmith
      Lalka

      Przez Tectosmith · Opublikowano

      @violetta Krótki, ale intensywny obraz — czuć w nim lekkość i taniec chwili. Bardzo podoba mi się zestawienie delikatności i energii, które współgrają bez przesady. Pozdrawiam serdecznie. 
    • Migrena
      Orędzie

      Przez Migrena · Opublikowano

      @Robert Witold Gorzkowski   Twój wiersz to poetycki obraz "martwego siewu", gdzie cykl natury został zastąpiony cyklem zagłady.   gorycz i protest przeciwko wojnie.,   pokazuje że przemoc niszczy nie tylko życie, ale i sens życia.z   Ziemia, która powinna rodzić zboże i karmić, została przekształcona w cmentarz.   jedynym "nawozem" jest ludzkie cierpienie i śmierć.      utwór mocny, mądry, potrzebny.   Apel. Politycy. Czytajcie wiersze. W nich jest mądrość. I nie rób ministrze głupiej miny. Czytaj i myśl.    
    • Tectosmith
      Złote piórko

      Przez Tectosmith · Opublikowano

      @violetta Niemalże erotyk. Bardzo ładnie.  Pozdrawiam  serdecznie. 
    • Berenika97
      Gdy umiera nadzieja, rodzą się poeci.

      Przez Berenika97 · Opublikowano

      @degatoja"Gdy umiera nadzieja, rodzą się poeci"- to zdanie zostaje na długo... Piękny, boleśnie szczery wiersz. Czuć w nim walkę o własną przestrzeń i prawo do ciszy.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...