a może mi się tylko śniło

[Karolina Krynka]

Przyjdzie odejdzie
uśmiech kwarka
dziwnością swoją powabnego

gronami światła się zachłysnę
i twą miłością tego lata
zawsze

jak meteoryt zgasnę cicho
wrócę na powrót
bezszelestnie

w radości dzikiej się rozpłynę
gdy zgaśnie światłość
Aurory

[Dariusz Sokołowski]

Dziwnie mieszasz miłostki z wszech-światami. Dla mnie to coś nowego. Ogólnie nie jest dobrze. Ale da się coś z tego wykrzesać. Choćby cyber-iskierkę ze stada meteorytów. Warto próbować.

[Cassiel]

pojedyńcze wersy a i owszem, widać celowność w tworzeniu ambiwalencji i
ładnie formułowane konflikty na tle paradoksów

jednak nie w całości - bez zbędnych dopowiedzeń ; chociażby drugi wers drugiej strofy,

także zastanowiłbym się nad coponiektórymi dopełnieniami - naturalnie pasują, ale są trochę
nazbyt hmm 'nonszalanckie' hehe :PPP

niemniej jest naprawdę fajnie
pozdrówka :P