Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

mogę policzyć kropki
na twoich skrzydłach
nie wiem czy jesteś świadomy tego
ile posiadasz

bardzo to modne
tak patrzeć i wytykać
czarne dziury

- dwie w nosie
i sześć na makowym fraku

szykowne

wiesz to nawet nie są dziury
nie musisz ich łatać
nie szyj
nie poprawiaj
lubię nudną symetrię
tych kół – każde z nich
zakręciło mi w głowie po swojemu

wydrukuj te kropki
i nie kończ zdania
czułki będą przecinkiem
każdy liść skuli się
niejedną strofą

taka nasza proza
pisana wierszem

uliryczniam ciebie

za każdą kropkę nad burym dniem
jeden wers
- makowy

Opublikowano

ładny, takie proste porównania a tyle w nich uczucia
jak to kiedyś jeden Pan napisał "Prostota jest zasadą wielkich wynalazków jak i wstrząsających opowieści"

można pisać poematy o cierpieniu czy miłości i zanudzić czytelnika lub o kropeczkach biedronki w taki słodki sposób, jak dla mnie czegoś takiego brakuje na forum

nisko się kłaniaam i pozdrawiam

Opublikowano

Brak cierpliwości powoduje, że wrzuca się nieprzemyślany wiersz, bez żadnych poprawek, bez obiektywnej oceny i ... całkiem nieźle się na tym wychodzi. Oprócz "prozy pisanej wierszem" to jest to, co można napisac w kwestii biedronki. Całkiem przyzwoicie...
Pozdrawiam.

Opublikowano

Olesia: szcezrze to wałsnie końcówka mi niegra bo wydawała mi się zabardzo patetyczna : fajnie ze ją doceniłas;)no i dzięki za poświecony czas

Strangle: wielkie dzięki za ciepłę słowa

Tomszu:lepiej się czyta Twoją wersję, tylko że przez nudę chciałam pokazać mniedoskonałości które w miłosci badz co badz się akceptuje: zastanowie się jeszcze nad zmainą całości, dobrze:>? miło (bardzo) ze wpadłęs;)

Tali macieju: no ja ostatnio troszke ekseprymentuje sobie z prostota: raz znosnie raz mniej znośnie;) Dzięki że zostawiłęs ślad pod moja wypocina;)

M.Krzywiak: czemu proza pisana wierszem nie? chciałąm określić ze własnie z tej szarej prozy życia można jeszcze cos wykrzesac;) Dzięki ze wpadłes

Pozdrawiam
Agata

Opublikowano

ostatnio miałam zaszczyt być na spotkaniu z Szymborską, wygłoszono tam esej, w którym autor, największą uwagę skupił na roli tzw. znaków interpunkcyjnych, w wierszach Noblistki, kropek, przecinków, tytułowego wielokropka...

widać, iż chodzą one za nami wszystkimi, ach te kropki....

pozdrawiam serdecznie/a

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Alicja_Wysocka Niezmiernie mi miło:))
    • @Gosława 

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby nigdy nie istnieli, Zakłamane europejskie elity, Uznały Ich tragedię za aspekt nieistotny…   Wielki butny europarlament, Zjednoczonej Europy głoszący idee, Gardząc głośnym przeszłości echem, Pamięci o pomordowanych europejczykach się wyrzekł…   Na z dalekiej przeszłości cichy głos Prawdy, Europosłowie pozostając głusi, Zaślepieni frakcyjnymi walkami, Rzucili się w wir pisania nowych dyrektyw.   I nie zrozumiał podły świat, Ogromu tragedii zapomnianego ludobójstwa, Woli ciągle tylko się śmiać, Gdy na europejskich salonach króluje zabawa…   Odmówiono Im minuty ciszy... By nie była lekcją pokory Dla światłych europejskich elit, Zaślepionych ułudą nowoczesności,   A przecież tak do bólu współcześni, Eurodeputowani z krajów zamożnych, Tak wiele mogliby się od Nich nauczyć, Szacunku do ojców swych ziemi.   Na styku kultur na kresach dalekich, Sami będąc ludźmi prostymi, Całe życie pracując na roli, Całym sercem ją pokochali,   Na każdy kęs białego chleba, Pracując wciąż w pocie czoła, Wszelakich wyrzeczeń poznali smak, Niepowodzeń i gorzkich rozczarowań…   Odmówiono Im minuty ciszy... Jak gdyby była ona klejnotem bezcennym, Ważyła więcej niż całego świata skarby, Znaczyła więcej od kamieni szlachetnych.   A przecież krótka chwila milczenia, Nie kosztuje ni złamanego eurocenta, Wobec zakłamania świata zwykle jest szczera, A rodzi się z potrzeby serca.   Przecież milczenie nie ma wagi, Skrzyń po brzegi złotem wypełnionych, Skąpanych w złocie królewskich pierścieni, Zdobiących smukłe szyje diamentowych kolii.   Przecież krótkie zamilknięcie, Tańsze jest niż znicza płomień, Kosztuje tylko jedno śliny przełknięcie, Gdy znicz całe dwa złote…   Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby jej byli niegodni, By pamięć o Nich odrzucić Obojętnością Ich cieniom nowe zadać rany…   Po ścieżkach Pamięci, Nie chcą wędrować dziś ludzie butni, Zapatrzeni w postęp technologiczny, Zaślepieni ułudą europejskości,   Po co dziś tracić czas na Pamięć, Rozdrapywać rany niezabliźnione, Lepiej śnić swój irracjonalny o Europie sen, Historię traktując jako przeżytek…   Lecz choć unijne elity, Odmówiły czci duszom pomordowanych, My setkami naszych patriotycznych wierszy, W skupieniu oddajemy Im hołd uniżony…      
    • muszę znaleźć przyjemność w oczach ciemniejszych niż porzeczkowa słodycz tak mówiłeś dotykając Lanę której piegi rozlewały się na brzegach powiek krew po utraconych dzieciach zaschła cichym dźwiękiem rwanej pajęczyny płosząc myśli zapraszasz do łóżka miły niebo źle znosi zdrady w płatkach liliowych bzów dusznych majowych porankach nie będzie zadośćuczynienia to już ostatni list ostatnie do widzenia
    • Jakoś tak posmutniałam  Dla mnie to nawet siłaczka  Pozdrawiam serdrcznie 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...