Moja Pastorałka

[m p]

MOJA PASTORAŁKA /”MORZA UCZUĆ I MIRAŻY”

Oj malutki malutki
Niczym wątły płomień
Ledwoś narodzony
A chcą już do grobu

Nie dała Ci matuś
Słodkiego cycusia
Nie mogła utulić
W Tobie marna dusza

Śpiewajcie zagrajcie mu
Dzieciątku małemu
Śpiewajcie i grajcie mu
Człekowi marnemu

Dobrze by Ci było
Gdybyś się urodził
Nie jako śmiertelnik
A jako czarodziej

Gwiazdecki nad Tobą
Świecą się na niebie
I wołał Cię Pan Bóg
Cobyś został w niebie

Śpiewajcie zagrajcie mu
Dzieciątku małemu
Śpiewajcie i grajcie mu
W czepku rodzonemu

Gdybyś tam pozostał
W tym niebieskim raju
Nie musiałbyś cierpieć
Wśród ludzkiego stanu

Lepiej by Ci było
Gazdować se w niebie
A Tyś wybrał życie
Tak trudne dla siebie

Śpiewajcie zagrajcie mu
Dzieciątku małemu
Śpiewajcie i grajcie mu
W miłości wiernemu

[Letnia sukienka]

częstochowa ...chociaż to na podobieństwo pastorałki

takie tam blablanie
pozdrawiam
Lucy

[M._Krzywak]

To jest dobry pomysł, gdyby tą pastorałke można było odnieśc na ot, dziecko ludzkie. Byłoby to sprowadzenie sacrum do profanum, aczkolwiek miałoby to swój urok. A ja mam wrażenie, że to dotyczy jednak Jezusa i wyszło w takim razie coś, delikatnie mówiąc - brzydkiego. Chociaż sprzydałby się komentarz autorski w tym wypadku.

[m p]

Wiersz powstał kilka lat temu, w okresie Świąt Bożego Narodzenia i przytoczyłem w nim moje narodziny, będące w "rękach Najwyższego" , a że oparte na kanwie dobrze znanej pastorałki( podkreślam pastorałki-nie kolędy), nie powinno obrażać innych uczuć.To Najwyższy sprawił, że mogę cieszyć się życiem, a niewiele brakowało. Dziękuję za wszystkie dotychczasowe komentarze. To jedyny mój komentarz, na wyraźną sugestię. Pozdrawiam. m p

[M._Krzywak]

No właśnie - to zmienia odbiór wiersza. Szkoda tylko, że jest to zbyt słabo zaakcentowane.