Ironia losu

[Leszek]

Demon z aniołem przebywają w ciele,
które poeci sławią i malarze.
Nieodgadnionej tajemnicy wiecznej,
strzeże natury duch w postaci łzawej.

Wichry sprzeczności targają włosami,
w pułapki loków zwierzyna wpadając,
daje się złudą, mirażem nakarmić.
Życie w niewoli będzie dla niej karą.

Sidła jednakże prowadzą w rozkoszny,
to co, że ciasny, z pantoflem nad głową,
pełen fantazji czas wpleciony w kosmyk,
przyszłe zdobycze w tle alkowy tworząc.

[Alicja_Wysocka]

Ta złuda i miraż mają zazwyczaj taki bajeczny smak, prawda Leszku? :)

[Leszek]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Wielka jest Twoja przenikliwość Alu. Pozostaje mi jedynie potwierdzić. Pozdrawiam Leszek :)