Moja walka

[szept myśli]

Umieram co dzień na nowo
Po wieczornej obietnicy życia
To co miało być światłem
Przemieniło się w czarne obłoki słonecznego dnia
Umieram po to by nie zyc
Przestać uciekać przed sobą
Umieram po to by nie czuć
Obietnic nie spełnionych sobie
Biczy diabelskich
Każdego dnia umeiram na nowo
W śmierci duszy nękanej
Przez samą siebie

[Julia Zakochana]

Twój wiersz jest w dwóch miejscach... :/

za dużo umierania w tym utworze
jakieś to takie nijakie

i własnie to umieranie tu nie jest walką tylko rezygnacją... bo umierasz po to, by nie żyć ( to akurtat jest chyba logiczne, kazdy po to umiera), by nie czuć , by nie uciekać, a więc się poddajesz a nie walczysz...