Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Niebo płonie


Rekomendowane odpowiedzi

A ja stałem przed oknem i zastanawiałem się na jakim świecie żyje,
Otoczony kłamstwem, obłudą, nienawiścią po szyje...
I wyciągnąłem ręce w geście rozpaczy
Może ktoś mnie zrozumie, niech mi ktoś wybaczy !!!
Bo urodziłem się w czasach chyba nie dla mnie stworzonych
Poddałem się drodze marzeń niespełnionych,
Takie mi życie daje zobaczyć cuda niezwykłe...
Jakby liczyło na to, że do nich przywykłem...
A jednak dumnie podnosze czoło i wzrok kieruje na czerwieni chmury
Bo mało jest kotów takich, choć czarny, łaciaty czy bury
Co na cztery łapy szczęśliwie upadną
Czyjś epizod z życia ukradną , a potem,
Schowają się przed ludzi-wilków przerażliwym jazgotem...

Popatrz więc jakaż gonitwa wiatru i słońca zachodzącego
Daje nam do myślenia, że coś wszechmogącego
Powoli zbliża się do nas wielkimi wszechświata krokami
Niosąc zagładę i śmierć poprzedzoną mękami...

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...