Rozgrzeszenie

[Luthien_Alcarin]

zimno mi i mam szron
na paznokciach
sine palce i szyje

nogami szuram o podłogę
jak w tańcu balerina
kołyszę się do wiatru

na raz i na dwa

jestem spokojna
o swoje potępienie
widziałam je kręcąc bicz
z piasku

musisz przyznać że to dość
diaboliczny żart
wieszać się na zabobonie

nie-wiary

choć to nie pierwszy raz
gdy łamię nasz stereotyp
- i znów, gdzie ty nie mogłeś
tam posłałeś Ewę

[stanislawa zak]

podoba mi sie Twój wiersz, mądry, pozdrawiam

[Ewa_Kos]

Podoba mi się,podzielam Stasi zdanie.Puenta bardzo prawdziwa.Pozdrawiam ciepło. EK

[Luthien_Alcarin]

Stanisław, Ewo:) dziękuje za ciepłe słowa: ale jeśli coś jest nie tak to chetnie poprawię;) bo włąsciwie poza Wami to wszyscy inni tak mi zmyli suzy ze az bola;)

Pozdrawiam cieplo
Agata

[złota lenka]

diaboliczna agato-ewo, ewo-agato... bardzo mi się podoba.
te twoje paznokietki widoczne w każdy wersie.

no i znów złamane wszystkie stereotypy ciebie w moich oczach :)

pozdrawiam
lenka

[Witold Marek]

Luthien, konstrukcja oniryczno-ironiczna, silne są zwłaszcza (i jednocześnie bardzo spójne) obrazy. Jednak coś mi się wyłamuje wraz z ostatnią strofą :) może właśnie z powodu - paradoksalnie - zbyt dosłownego wejścia: "choć to nie pierwszy raz/ gdy łamię nasz stereotyp". Dać tam jakiś językowy niby-kleks? Ale może to zachwiałoby i tak dynamiczną równowagę...?

Pozdrawiam :)