Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

****
Nie dajesz szansy zrozumieć
tego co tli się w myślach twych
niczym liść opadasz z gałęzi
i zmieniasz odcień czerwieni w blady
niczym nie poznany znikasz gdzieś w oddali
i nie powracasz.
Anioły mi powiedziały- tak ujrzałam je,
ta tajemnica nie wypłynie z mych ust…

****

Nicość zbliża się ku ludziom
Światem zawładnęła ciemność;
ból istnienia
Zamknięte powieki przerażają
Zamknięte drzwi budzą kolce róż...

Opublikowano

jak dla mnie strasznie to banalne;
"ból istnienia", "myślach twych", Anioły - okropne to; do tego w wersie: "niczym nie poznany znikasz gdzieś w oddali/ i nie powracasz. " albo zgubiłaś przecinek albo sens (wydaje mi się, że to pierwsze);
trzykropki na końcu, moim zdaniem są niepotrzebne i tylko drażnią; jesteś też dość niekonsekwentna w kwestii wielkich liter i interpunkcji;

całość jest wg mnie bardzo banalna, nie widzę tu niczego bardziej głębokiego; tytuł tylko pogarsza sparawę;
debiuty bywały gorsze, ale moim zdaniem, to nie jest usprawiedliwienie;
dla mnie to bardzo słabo;

czeka Cię sporo pracy (jak każdego z nas :), ale mam nadzieję, że podołasz, nie zrazisz się; warto dużo czytać - i to bardzo dużo i bardzo dokładnie przemyśleć każdy wiersz;


pozdrawiam serdecznie

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Werka1987                                                                                                         Pięknie uchwyciłaś to, co wiele osób zna z autopsji - gonitwę myśli, brak przełącznika „reset”. Ja zasypiam czasem na filmie, bo mój mózg dostaje zewnętrzny scenariusz, za którym może pójść, zamiast kreślić swoje. To jest jak podanie mu gotowej ścieżki, której już nie musi sam tworzyć. Stąd spokój i sen. Kiedy jestem sama, mój umysł zaczyna pisać własny film i ciężko go zatrzymać  :)
    • Takie myśli trudno odgonić, niektórzy maja swoje sposoby, myślenie o przyjemnościach, liczenie baranów, a najgorsze sa prochy na sen, od odtąd bez nich jeszcze gorzej. Pozdrawiam
    • @Werka1987 Natychmiast rozpoznawalny nastrój — pragnienie ucieczki w sen, uproszczenia, czułość dla własnego ciała — to działa i trafia. Obrazy są codzienne, ale intymne (pstryknięcie, kołdra, miękkie zanurzenie). Pozdrawiam:)
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Witam - też tak sądzę - trzeba cieszyć się każdą chwilą nie bać się losu                 co ma być to będzie - na tym polega życie -                                                                                             Pzdr.serdecznie. Witam - zgadzam się z tym co napisałaś w komentarzu - nie ma                czarno myśleć - dziękuje za przeczytanie -                                                                                         Pzdr.serdecznie. @huzarc - @Rafael Marius - dzięki - 
    • patrzę w dal  piękno zachwyca    chmury opierają się  o szczyty gór  dziś błękit bez jednej chmurki  wracają wspomnienia  nastrój jak bank pamięci    kiedyś  i Rysy i Giewont i Kasprowy  bywało zmyły pot deszczem  surowy czas zdobywania  nie tyłko...nieba    trud daje owoce  dziś mogę się nimi delektować    patrzę w dal  piękno zachwyca    wczoraj siada koło mnie  nie muszę się go wstydzić  prezentuje się jak ja  uśmiechnięte zadowolone  z minionego czasu  i tego co czeka    patrzę w dal  piękno zachwyca    9.2025 andrew  Wczoraj,Gubalówka jest perłą.  U jej stóp Zakopane i Tatry.   
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...