„Biurokracja wiary”

[Ania_Gawlikowska]

„Biurokracja wiary”

Upalny zapach północy
odurzał ważki nad wodą,
ja siedziałam w głębi siebie,
drżałam z nadmiaru czasu
ciemna aureola migała mi
nad potylicą,
kalejdoskop wierzeń przesypywał się,
a pamięć wykrochmalona czekała
na znak by się zapisać psalmem,
cienie przodków świeciły świeczkami
na płytach chodników.
Tam czekałam na pomoc ludzką, bożą ,
bądź niematerialną jeszcze bardziej niż te dwie.
Dali szary skrawek, do biura z nim iść należało,
kałuża bólu rosła zakroplona benzyną
pod nagimi stopami z obrączką cierniową,
a i tak musiałam dojść chwiejnie
do spowiedzi na kartki

[Kai_Fist]

myśl ciekawa,
a w wierszu nie gra mi już tak ładnie :)
troszkę za dużo słów,
... może jeszcze później dopiszę uwag,



Pozdrawiam,
Kai Fist