detox

[czarna Mala]

nienawidzę sluchać
o nim
drażni błażni
przekleńswa chodzą mi po głowie
monty pythona
wspomina
śmiech
ryk
trzask drzwi
wychodzisz...

dopijam kawę
obgryzam paznokcie
krew się puściła
rozdrażniona krzyczę
znów wybrał...

naskórek martwy obejmuję
tulę się do krzesła
czuję...

czuję klej
trawę
dżem
właśnie detox leci
...
wstrzyknęłam
bóle osamotnienia
...
słabości depresji..

[czarna Mala]

moze chociaz jeden komentarz by sie znalazl...
???

slowo krytyki...

[drewniane palce]

nie pisz o depresjii, o narkotykach, o żyletkach itd, to żałosne, świadczy o niedojrzałości. zmien temat, nie zachowuj sie jak wszystkie inne nastolatki dotknięte głebokimi problemamy egzystencjalnymi, nie pisz jak paw, wyluzuj, daj miejsce na przemyślenia, wstaw troche przyjemnych dla odbiorcy zabawek, spraw żeby to sie stało płynące, nie rzucaj w nas cegłami które są bardzo niekształtne i śmiesznie puste w srodku. to na tyle. pozdrawiam

ps
oooh! wybacz! zawsze jestem wredna ;/ ale niech cie to nie zniechęca, próbuj i próbuj, to konieczne do rozkręcenia sie, konieczne!

[Bezdomny]

Rysiu ten stan opisał znacznie bardziej wiarygodnie. (poza...?), ale wiersz mi się podoba, temat też jak najbardziej, Taki zapis strzempkowych, porozrzucanych myśli może trochę niepokoić, ale też fascynować.Pozdrawiam

[czarna Mala]

dzięki za komentarze:)
choć z tą dojrzałością to nie do końca się zgadzam, jednak przemyślę to i wezmę napewno pod uwagę....
miło mi że znalazła sie również pozytywna opinia:)
pozdrawiam serdecznie:)