stojąc w środkowej strefie

[Mirosław_Serocki]

stojąc w środkowej strefie
wyczerpany i uzależniony
chwilowy badacz gruntu
skręconego pod stopami
skrzypiąca karuzela

cienie liżą ściany
lubieżny ślizg
krew pod paznokciami
z przygryzionych warg
zastyga swędząco

leżysz i nie chcesz
patrzeć na otwarte
tragiczną pomyłką
kondygnacje uciekają
w odwrotnym porządku

rozkład białka często
przyprawia o mdłości
lecz gdy przenika
bezsilnie ceglane mury
pachnie wiosenną burzą

zesztywniały ramiona i
nie możesz pojąć
dlaczego niewinna gra
przebarwiła słoje
sosnowej komody

nie wiem kim jesteś
nie znam tego miejsca
stukot okiennic
nie brzmi dobrze
wśród przemilczanych sylab

[Mirosław_Serocki]

Czyżbym zbliżył się do geniuszu? Napisać coś, co podoba się oyeyowi, to przecież więcej niż Nobel :)))
Pozdr.

[Mirosław_Serocki]

Tylko nie płacz...

[Dotyk]

picie piciem..:)...mnie również bliski..choć nie jestem trunkowa nałogowo:)

bardzo dobry wiersz Mirku Mirku:)

[Mirosław_Serocki]

Chyba każdy widzi tutaj swoje demony. Może to był mój cel?
Dzięki za komentarze :)))
Pozdr.