Z błota Polska Jesień – Anno Domini 2005

[Messalin_Nagietka]

o, jesieni, obyś w zgodzie
przeszła, mając na uwadze,
co się dzieje w tej zagrodzie,
gdzie wplątywać się nie radzę,
bo ci zaraz, jak do pyska
skoczą albo kto pobodzie,
na przemiany i zjawiska
zachodzące wciąż w przyrodzie,

ot, zwierzyna gospodarcza
raz dostała cudem mowy,
taki cud czasami starcza
by wzburzyły się podroby
- nasze mięso, proszę fauny
z wodą w k(r)anie jak te wino,
dziczy wszak nie osądzajmy,
oby im daleko było,

ech, a ptactwo? my z jajami,
a kto jaja nosi, temu
nie podskoczą żadne ham’y, (ham – j.ang. – szynka)
mój ty drogi przyjacielu,
cóż gdy z jaj – video story,
wciąż prowadzą na top listach
męskiej płci dwa kaczo - zmory,
od nazwiska do przezwiska,

o, jesieni, obyś szybko
cudem mowę im odjęła
i skończyła widowisko,
w którym drugi akt arena
może i wytrzyma, kiedy
milczeć będzie się w zagrodzie,
kaczkom w błocie i od biedy
staje z chłodu, miast na wodzie.