,,Gdy nadchodzi wieczór"

[metafora]

wtulona w słodycz słów
gaszę dzień na powiekach

ubrana w dotyk Twoich rąk
rozpocieram marzenia na suficie

maluje kroplami jesiennego deszczu
barwy naszych snów

kiedy wełnianym kocem
z wzorem dużych kotow
chowalismy sie w uscisku przed całym światem

zakrywałes mi oczy
palcami
szkicowałeś naszą przyszłość
nie bałam się patrzeć w nią z obawą
bo Ty koiłeś moje lęki

wyrzucałeś je do kosza który stał obok okna

obok okna które było wrotami naszego świata
za nim zamykała się codzienność

która bezskutecznie uderzała w szyby
próbując się przedostać do świata
który stworzyliśmy sami

[Samo zło]

radzę to wywalić.
zdrowia