List do mojej samotności

[Bartosz Sadulski]

Witam Cię i pozdrawiam
choć nie mam szacunku
spędziliśmy razem zbyt wiele
czasu
by móc cię nie kochać
leżeliśmy razem na łąkach
rozlanych pod sufitem ludzkich
marzeń
i myśleliśmy jak dobrze będzie nam
jutro
pamiętasz jak pokazywałaś mi swoje wiersze?
ogarniały moje życie jak
wąż swoją ofiarę
bo zbyt długo tkwiłem w twoim uścisku
że już nawet nie wiem
czy jesteś
i gdzie
po co i dlaczego byliśmy razem
nie raz śmiałem się z ciebie
i płakałem gdy byłaś
obecna zbyt blisko
kryształowy puchar naszych uczuć
pęka
i choć ciągle egzystujemy razem
uciekam.

[Vera_Ikon]

Na początek trochę bym uszczupliła... Taki mój subiektywizm.
A może zacząć tak...

witam
i pozdrawiam
- bez szacunku -
zbyt wiele czasu razem
by móc cie nie kochać

pozdr
vera

[stanislawa zak]

i wszystko to mówi samo za siebie, krótko i zwięzle ładna miniaturka! a poza nawias Vero! witaj zza wielkiej wody!wróciłaś? Bartku, przepraszam pa!

[Gość]

Nie jest źle Bartku . Mnie sie tam podoba choc malutkie zmiany zawsze mozna by wprowadzic . Moja reka nie pomoze ma kontuzje w postaci usztywnienia . Pozdrawiam .