Moja rzeczywistośc

[jakub]

NOC
Bez słońca
Tak jest od zawsze
Z krzykami na ulicy
Wałęsających się ludzi
Blasku latarni
Oświetlających pół nagie ciała prostytutek
I z moją twarzą wlepioną w szybę
Bezsenność!

PORANEK
Księżyc ze zmiany
Teraz słońce budzi się do pracy
I latarnie już gasną
Tak jak gaśnie moja dusza
O poranku odejdę
I skończy się bezsenność

DZEŃ
Nikt nie zauważył ze mnie nie ma
Spokojnie świat pędzi dalej
Znów biedak taszczy worek dorobku
A tam na światłach zatrzymał się milioner
Ja już spokojny
przyszłości już nie mam
Z czystym sumieniem spoglądam na świat

[Tomasz_Biela]

poranek omal nie przewrócił mnie z krzesła tak się uśmiałem
przepraszam ale wierszyk jest taki skromny i taki biedny
że powinieneś ubierać go tylko przed swoim lustrem
jeśli już to mogłeś pomyśleć o tutejszej przymierzalni

pozdrawiam T

[Regina Misztela]

no witam witam w debiutach, słuszna nazwa działu
do pracy młody/starszy/dojrzały człowieku;)

[Samo zło]

ups.