zaiste Nicość

[Kasia Mucko]

okradzione Myśli z myśli,
usunięte zdania z Wiersza,
otulone w bluzgę Słowa-
oto Nicość

Pióro samo, bez poety,
brak Jesieni tuż po lecie,
i w kajdany skute kraty-
oto Nicość

zapatrzone w piekło Oczy,
jeden Krok o dwa cofnięty,
Wiart, co nigdy nie ochładza-
oto Nicość

żółte niebo, czarne Śniegi,
ptak bez skrzydeł, Noc bez snu,
głuchy muzyk, ślepy Malarz-
oto Nicość

dwie godziny jednej Doby,
cztery dni jednego Roku,
on już bez Niej, ja bez niego-
oto Nicość

[Piotr Sanocki]

Koncepcja jest. Nawet oryginalna.
Drażni za to epifora "oto Nicość". Mogłabyś zadbać o lepszy rezultat, gdybyć zostawiła ten zwrot tylko na samym końcu utworu i dodanie czegoś jeszcze... Na myśli mam przykład:

"okradzione Myśli z myśli,
usunięte zdania z Wiersza,
otulone w bluzgę Słowa-
oto Nicość

Pióro samo, bez poety,
brak Jesieni tuż po lecie,
i w kajdany skute kraty

zapatrzone w piekło Oczy,
jeden Krok o dwa cofnięty,
Wiart, co nigdy nie ochładza

żółte niebo, czarne Śniegi,
ptak bez skrzydeł, Noc bez snu,
głuchy muzyk, ślepy Malarz

dwie godziny jednej Doby,
cztery dni jednego Roku,
on już bez Niej, ja bez niego

oto Nicość - której się lękasz?"

I jeszcze tytuł - jak dla mnie troszkę zbyt wiele w nim patosu.
Reszta (może być) ciekawa, ale pod warunkiem wykonania kilku zabiegów kosmetycznych.

Pozdrawiam serdecznie

PS. Gratuluję DEBIUTU! Jak na pierwszy (chyba tylko w tym serwisie) jest bardzo dobrze. Życzę weny!