Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Zgłoś



  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Lidia Maria Concertina A mówili, że mnie wyleczyli z dysleksji. Wszystkiego dobrego.
    • Różowe okulary? Nie teraz, nie w tym sezonie. W pergamin - czule pakuję słowa.  Mimo, że już się nie znamy - nie tracisz na rezonie.  Zabrałeś beżową walizkę, ''Tej nocy'' - spałeś od ściany.  I często powtarzałeś: ''czy my się w ogóle kochamy?'' Może faktycznie - wcale.  Średnio mnie to obchodzi.  Zabrałeś mi wszystkie natchnienia.  I psa! - o rodowodzie ... wierności jednemu panu.  Zostawiasz mnie wściekłą w klatce - w obroży ... ''się jednak nie znamy." Nie, nie! Wracaj tutaj!  Ty podły uliczny oszuście!  Podobno jesteś "mym życiem,"  więc już cię nie wypuszczę ...     
    • @Natuskaa    "Niebo tymczasem ustawiło kałuże, żeby mogło  ... spragnione."     I:    "Powstaje bez obciążeń dniem, bez jego ostrych jaskrawości."    Zajrzałem z przyjemnością. Pozdrowienia. 
    • W kilku miastach pozostawiłam serca I wiem, że już do mnie nie wrócą  ...    
    • Cisza i spokój: samotny raj, który nie ma do mnie numeru telefonu.  Rolety, które nie wpuszczają dnia, mimo, że natarczywie skowycze za drzwiami.  Serdeczny przyjaciel z troską: "To jeszcze żyjesz? Bo wczoraj kupiłem znicze ..." Pod czaszką galerie, arkady, podcienie i fosy ...  Dzwoni budzik.  W pustej portmonetce jeden nieszczęśliwy los.  Nie nadążam. Zasapana, doganiam kocie łby, wiadukty i torowiska ludzkich ścieżek.  Ołowiany wazon pęka pod naporem astrów i narcyzów.  Każdy z nas wyrasta z jałowej ziemi lub wnętrza oranżerii.  Może z serca.  Nie wiem.    Magnolie lub chwasty.  Kim chcesz być? Dajmy sobie szansę, ale ...  Ręce precz! - od mojego zielnika. Kwitnę przelotną myślą i uginam się pod każdym spojrzeniem.  Wytrzymam. Każde 24 godziny życia, kiedy się rodzę i wzrastam, umieram, odkrywam, przeczuwam, odchodzę ...   Drut kolczasty wokół bramy mojego wnętrza.  Oplata niczym bluszcz.  A kosmos gapi się w tępym bezruchu.  Przecież nie musi pukać, wystarczy mocniej szarpnąć za klamkę ......     
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...