Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

raniąca kula


Rekomendowane odpowiedzi

kalibrując malunek moich myśli
stwarzam odbicie nagiego serca

kula odbijając się od bicia
powoli zabija

przekuwając nerwy
zabiera oddech czerwieni

oddech nadziei tworzy wyrok

wyrok - posępny dusiciel
czarne rękoczyny
błysk kosy

martwe lica obejmują wzrokiem moją twarz
chłód jego kroków przeraża
arytmia ziemi

wreszcie sie wyśpie

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

raczej powinno być ''przekuwając''

oddech czerwieni
- oddech ----- za dużo tych oddechów, przynajmniej na tym obszarze


martwe lica obejmują wzrokiem moją twarz - tego to ja sobie nie mogę wyobrazić, pomimo wysilenia wyobraźni do maksimum i najszczerszych chęci.

chłód jego chodu przeraża - zupełnie nie leży, może''chłód jego kroków''??

wreszcie sie wyśpie - wyśpiĘ

tyle
pozdr.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

dzięks za chłód kroków - rzeczywiscie lepiej brzmi. z oddechami sie nie zgodze - oddech czerwieni "kradnie zycie" by potem(ten sam oddech) pod płaszczem nadziei(ktora była kiedys w moim sercu) wydaje wyrok śmiertelny,nieprzychylny,ostateczny. i jeszcze jedno - nie potrafisz wyobrazić sobie spojrzenia śmierci? tego chlodu, skostnienia oczu? w tych "licach" chodzilo mi wlasnie o spojrzenie kata, o spojrzenie postaci zimnej,bezlitosnej,żądnej ofiary, pragnącej widoku cierpienia,bólu.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...