Rozstanie

[Beata Michalec]

Złotogłowe słońce
Układam wygodnie
Na poduszce śliwkowych fioletów

Rudolistną kołdrą
Otulam starannie
Coraz bardziej zziębnięte stopy

Srebrnonitkim powrozem babiego lata
Unieruchamiam
Wrześniowe okiennice

Naciągam twoje ramiona
Niczym malinowy szal
I milcząco rozstaję się


Z latem

[stanislawa zak]

cudowne rozstanie! czuję zapach śliwek.pa

[kall]

:-) wiersz wydaje się bardzo mój - jakbym to ja go napisała :-) naprawdę. dobrze się w nim czuję - nie zmieniaj nic.

pozdrawiam
kal.

[Beata Michalec]

Dobry wieczór.... nic nie zmienię, tak smakowicie będę jutro żegnała lato i kolorowo witała jesień :). Pozdrawiam serdecznie

[Arkadiusz Nieśmiertelny]

Hm, a ja czuję zapach malin. I herbaty z róży... Na początku nieco mnie denerwowały i dezorientowały słowa, których użyłaś, ale "dojrzałem" do nich w końcu i odkryłem urok, wspaniałe wyczucie, klimat... aaa chyba się zakocham w wierszu.

pozdrawiam /Arek

[Beata Michalec]

Nooooooooo....Arku, kochaj się, kochaj a kosztuj miłości do woli. Wszak kto kocha nie grzeszy. Życzę pięknej, przedostatniej, letniej i miłosnej nocy