jest klawo…

[maxymilian karpp]

i co tu dużo mówić jest naprawdę
nieźle dzień jak co dzień bez wzruszeń
nawet lewa noga nie jest w stanie
niczego zepsuć

ten sam zatłoczony autobus twarze
wygniecione sennymi majakami
o wielkości i przystanek z pryskającymi
złudzeniami

otwarta brama do nikąd za którą
zdychający iloraz populistycznych
demagogii niczym w kolorycie
daumiera

przerabia kolejną kromkę
wczorajszego
chleba

[nefertari]

Tytuł i początek wiersza: myślę, że warto zmienić albo jedno albo drugie - niepotrzebne takie powtórzenia, niczego nie wnoszą, osłabiają treść i przynudzają.
"dzień jak co dzień bez wzruszeń
nawet lewa noga nie jest w stanie
niczego zepsuć " - taki początek jest całkiem niezły.
"majaki o wielkości" - tu wkradł się ton cyniczno-patetyczny, tym bardziej, że poprowadzony dalej cyt. "i przystanek z pryskającymi złudzeniami" (nb. rym: majakami-złudzeniami)
W trzeciej(najlepszej) zrezygnowałabym "za którą" , bo wcześniej było "do nikąd" i nie koreluje się logicznie ze zdychającym obrazem...etc.
Daumiera dałabym jednak z dużej.
Sądzę, że po poprawkach, niekoniecznie moich, wiersz zyska na sile.
pozdro Nef