Codzienność

[Andrzej Bonifacy]

Twoje
pachnące pocałunki na dzień dobry
przy stole.
Moje
śmierdzące po całym dniu skarpety
w pralce.
I pierwsze i drugie
dotyka mnie
każdego mojego dnia.
I pierwsze i drugie
bliskie memu ciału
a tylko pierwsze
bliskie mojej duszy.
Pomiędzy pierwszym i drugim
rozpięty jestem
i trwam
każdego mojego dnia.
Dopóty,
dopóki Jesteś
i obdarzasz mnie pocałunkami
każdego NASZEGO dnia.

[stanislawa zak]

fajnie , codzienność która wszystkich dotyka ładnie ukazana, pozdrawiam

[Andrzej Bonifacy]

Diękuję, praktycznie to mój pierwszy wiersz. Wcześniejsze to raczej, mam nadzieję, złote myśli. Może odważę się zaprezentować je. Do opowiadań wrzuciłem tekst p.t. "Wizyta u Zofii" dotykający miłości i eutanazji. Też proszę o komentaż.