Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Znudzony ale trendy
z powodów czysto materialnych
podziwiam kokosy księgowego
Zachwalam queer - barmana
podającego drinki Sex and the City
- choć parasolki krzywo wsadzone

Z lewej syreny z serkiem topionym
suną z tacą pleśniowych skunksów
a może to tylko zjawy z supermarketu
- nieważne - chwalę grzyba
W głębi sali już wzwody i
ody – na cześć prezesa z prawej
w - ody – krzyczy czkająca sekretarka
- podaję jej całą zgrzewkę Sprite
Zasiadam do ostatniej wieczerzy
miedzy Kasią z Lublina a Jasiem z Gór
- cholera wie kim oni są

Firmowa Bridget a la Grace Jones -
misterium męki działu reklamy
śpiewa tomorrow belongs to you
po 11 stacji wódki Gorbachov
- belong to me - odśpiewuję
zabierając do siebie (patrz. drink)
Po odsłużonej godzinie – fuck U all
sunę beznożnie w stronę drzwi
- zaliczony kolejny bankiet
w imię awansu i szefa - amen

Opublikowano

Zmęczona, smutna rzeczywistość wielu ludzi. Utwór na kształt prozy poetyckiej, z misternie wplecionymi weń sparafrazowanymi słowami modlitwy: 'w imię awansu i szefa - amen'. Tchnie prawdą, jest interesujący ('zasiadam do ostatniej wieczerzy między Kasią z Lublina a Jasiem z Gór - cholera wie kim oni są' - troszkę nawet obrazoburcze odniesienie, budzi kontrowersje, ale mnie przypadło do gustu). Ogólnie skłania do przemyśleń. Duży plus, choć nie moje klimaty. Pozdrawiam.

Opublikowano

fajny wiersz . dobre metarofy . ciekawie napisane . a nauka cenna gdy dazyc sie do niej chce ;) pozdrawiam...

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Robert Witold Gorzkowski Ten wiersz ma w sobie coś bardzo ludzkiego, z dylematu i ciągłego pytanie o świat i własne w nim miejsce. Co czasem prowadzi do definiowania siebie przez ból i rozczarowanie. A to co nazwane łatwiej jest oswoić.
    • Czym jest miłość, czym jest wolność, czym jest Twoje przekwitanie czym jest dusza i świętości łez tłumionych rozedrganie. Czym jest krzew wyschniętych pragnień, czym jest splot przebytych zdarzeń czym jest noc, a czym poranek czym jest dzień i zmartwychwstanie. Nie wiesz tego nie wiesz wcale jakie życie niesie treści jakie mości znów posłanie jak poświęci los niewieści. Bo wciąż szukasz zależności tupiesz nogą, krzyczysz, ganisz swoją drogę przebyć prosto dziateczkami się pochwalić. I odgrażasz się niebiosom że po miłość pójdziesz boso każdą nocą w animuszu drzwi zamykasz bez przymusu. Ściskasz kraty w umysł wkładasz żywe kwiaty, robót nawał i wyciszasz pożądanie pięknych myśli niesłychanie. I znów pytasz się w pacierzu Boże czemu we mnie wierzysz bo ja sama dnia każdego odpowiadam - dosyć tego. Widzę wolność w bezsilności mam ostoję bez miłości strofy zdarte i przebrzmiałe wierzysz w klatkę - wierzę Panie!         Gdy przestaniesz w nią wierzyć wyzwolisz się.          
    • a w górach śnieg leży chyba pójdę w góry   zachłysnę się mgłami pobiegnę polami   zanurzę się w chmury na białej rubieży   napiszę o tym wiersz że kocham przecież wiesz  
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Jak to pięknie zabrzmiało. Tak naprawdę każdy podświadomie dąży do tego światła, szuka go i pragnie. Wiersz, o którym jest mowa, to most, po którym można przejść, o ile się go bezpowrotnie nie spali.
    • @Berenika97 Niesamowite studium psychologiczne dotkniętej traumą ofiary wojny. Największym dramatem tej kobiety jest konieczność pozostania na miejscu, w otoczeniu, którego każdy element jest bezlitosnym świadectwem i pamięcią.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...