Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

zobacz,deszcz rozmywa świat
rozsrebrzony taniec kropel
wirują koronkowe perły
na czystej tafli rozślizgują się

ten taniec niech trwa
lekko,zwiewnie,muskając
utkany misternie woal
rozkraplają,rozmywają nas

zatopieni w nicości
muślinowo-mglistych kropel
rozwirowani aż po świt
po srebrnodźwięką nieskończoność

Opublikowano

Brzmi to jak piosenka, taka radosna bo nie samotna.

"zobacz,deszcz rozmywa świat" -te stwierdzenie wydaje mi się takie oczewiste
"rozsrebrzony taniec kropel" - a to chyba kwintesencja całego wiersza (dobrze że jest w tytule)
"wirują koronkowe perły" -perła zazwyczaj chyba kojarzy się z czymś okrągłym i idealnie gładkim, a tu są "koronkowe"-intrygujące, zmuszające do zatrzymania się, a przez co piękne
"na czystej tafli rozślizgują się"-do tej pory raczej było to dla mnie zjawiskiem smutnym, dziękuję

"ten taniec niech trwa
lekko,zwiewnie,muskając
utkany misternie woal
rozkraplają,rozmywają nas"- ta zwrotka jest dla mnie tajemnicą

"zatopieni w nicości
muślinowo-mglistych kropel
rozwirowani aż po świt
po srebrnodźwięką nieskończoność"-trochę metafizycznie, "nicość" i "nieskonczoność"-chyba wole konkrety, ale nie jest źle

Podoba mi się!

A to tak by było jeszcze bardziej deszczowo ;) :

"Lubię gdy deszcz obejmuje mnie
Mówiąc że nikt nie zobaczy łez
nikt nie okłamie nie zrani już
Tak szepcze deszcz mokry anioł stróż
i wiem że będę już zawsze sam
bez gorzkich prawd i półsłodkich kłamstw
bo jeśli tego naprawdę chcesz
samotność jest jak deszcz"
R.Kasprzycki

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @andrew piękny i mądry
    • Trzeba nakarmić poezję, zanim pożre poetę :) Chleb jest dobry... chleb okazał się idealny.   Pozdrawiam :)  
    • @huzarc ... słowa jak ptaki  piękne same w sobie  zachwycają  garną się do ludzi  uchwyciłeś je  w siatkę wiersza  myślę  że nie będą głodne ... Pozdrawiam serdecznie  Miłego dnia 
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      A do niektórych (planów, ludzi) czasami się cofamy, jak byśmy za pierwszym razem nie dosłyszeli co mówili i potrzebowali powtórzenia... tak mi sie skojarzyło w związku z sytuacją w życiu. Coś w tym jest.   Dzięki za wierszowany komentarz. Pozdrawiam :)   Każdy spotykany człowiek coś na nas projektuje. W towarzystwie jednych czujemy sie komfortowo (z różnych powodów) lub zupełnie nam niewygodnie przy kimś... wszystko jednak zdaje się mieć jakiś zamysł. Tak samo jak poglądy, które pływają obok nas. Wyławiamy jedne - są ładne z wierzchu, jednak nie do końca jesteśmy w stanie przyjąć je w całości. Inne, te brzydkie z wierzchu zdają się mieć potencjał, ale też coś nam mówi - nie. Lubimy się przymierzać do "fragmentów", tu jedno oczko zbieramy, tam inne... Na pytanie - kim jesteś? Mówimy najczęściej o swoich rolach... i tak w rozważaniach można brnąć i brnąć...  Przyznam, że z Platonem nie jest mi po drodze. Kilka razy próbowałam, może dam mu jeszcze jedną szansę.   Miłego dnia :)      
    • @andrew Ten wiersz to mała perełka prostoty i mądrości. Nie sili się na efekt, nie moralizuje, a mimo to zostawia po sobie jasność — jak po rozmowie z kimś, kto naprawdę widzi człowieka, a nie jego maski. To przykład poezji, w której cisza znaczy więcej niż ornament, a ostatni wers staje się manifestem pogodnej dojrzałości.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...