zmierzch

[dz_re]

wykukało następne pęknięcie
pierwsze pamiętają pochyłe pnie

buchają bladą czerwienią kaliny
wyrosłe ponad zakurzone
serpentyny anegdot dramatów

las jest pełen ledwie
trzymających się antaby drzew

dzięcioł stenografuje przypis
na otwartym wnętrzu pod paginą
wyjaśni jeszcze horoskop
na jutro

możesz powoli odejść

[dz_re]

dwudziestu podglądaczy, to juz coś...:))

[Espena_Sway]

heh, wiersz nacechowany nastrojem, stworzony trochę oryginalnie. jak dla mnie to +

pozdrawiam serdecznie Espena Sway

[dz_re]

ech, niepotrzebnie się Pani wpisywała, to wiersz bezwartościowy, wyłącznie do podglądania..

[Arena Solweig]

Ależ nie, to wiersz pełen tajemnic, wchodzi się do zaczarowanego lasu ! Każdy się boi przekroczyć jego obrzeża – las się rusza, tętni, zagląda zza pleców, „las jest pełen” – trzeba go oswoić. Dla mnie wiersz niesamowity! To ja tu podglądam i podglądam i próbuję oswoić swoje pióro, dze_re ;) Arena

[Espena_Sway]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

jak dla mnie, to Pański wiersz jest interesujący, dlatego wyraziłam opinię w tym miejscu :)