Ślepcy.

[Seweryn Muszkowski]

Stracił Bóg nadzieję --
Gdy oczy zapłonęły wiatrem głodnym,
Zaburczały suche knieje,
Na niebie ból wyrósł jak z siebie;
I runął ostry deszcz kul.

Brat z bratem na przeciw,
W oczach piasek się wierci,
Grżmią ich oddechy --
Śmiech wilgotny w karabinie;
I runął ostry deszcz kul.

Przed laty razem na Uniwersytecie,
O dziewczęce serca mieli zwady.
Przy piwie jak leku najlepszym,
W barze o wszystkim zapominali;
Runął ostry deszcz kul.

Ktoś powie: Na wojnie tak bywa! -
Ona nigdy niesprawiedliwa.
Ktoś zapomniał - zapomniał,
Że ten bój o władzę - wła--dz-ę?
Toczy się znów, znów, znów...

Na metalowy parasol,
Runął ostry deszcz kul,
-- To nie Łazienki!
Tutaj trzeba się skryć,
Znów, znów, znów...

Ktoś powie: co mnie to obchodzi!
Wiecznością oddaleni - my: mł-o-dzi,
Ktoś zapomiał - zapomniał,
Skrzywione miasta runą od deszczu kul,
Kiedyś - nie teraz - znów, znów, znów...

[Aneta Paradysz]

Kolejny raz uderzasz w splot z siłą godną geniusza... i kolejny raz rzucasz wiązkę słów tnącą ironiczną precyzją.
Oby więcej takich ( mimo , że smutno czasami ).

Pozdrawiam
Aneta