Rzeka

[ZA]

Z rozległych wiatrów chmur dzbanów nieba
Ze śniegów białych języków lodu
Z zielonych liści karminu kwiecia
Które w popiele na zboczach są
Z potoków deszczu mchu i paproci
Ze studzien mulnych pól czarnordzawych
Z potu i z drogi i z koryt chlewu
Co swym zapachem wieczne i czcze
Z oddechów bębna tańców nad ogniem
Ze śluzu spazmów w nocnym połogu
Z łez rozszalałych i z łez cierpienia
Rzeka do źródeł kroplami schodzi…


By nad jeziorem odbijać drzewa
Bujne korony palmowych noży
I domy z gliny spokojnej wioski
Usta szamana gdy wodę pije
Kobiece piersi w kąpieli nocy
Twarde ramiona mężczyzn i gwiazdy


Potem zaś w nagłym świata porywie
Strugi swych włosów ciągnie w głębinę
I na kamieniach gra wodospadu
By wartkim srebrem wyjść spoza lasu
Na trawy żółte suche lecz żywe
I pod kopyta gnu wodopoju
Na pola prosa i pola spotkań
Z innymi ku niej rzekami dalej…











Aż wielka już jest nie widać brzegu
I miasta wieże i targi trzody
I mosty na niej ukrzyżowane
Kopuły świątyń rozpustne domy
Plagi zarazy i inicjacje
Rybackie czółna na palach wioseł
Zemsty topielcy ulice gwarne
Konie nadbrzeżne pijackie orgie
Żelazna kolej rozstania jęki
Gniew czarny motyl na trzcinie krzyku
Nawoływania zgubionych monet
Bicie po twarzach sztandary strzały
Więzienie stosy rozpacz straconych
Za małe by ją w biegu wstrzymały…


I pędzi dalej rozleniwiona
Ku trzęsawiskom przestrzeniom delty
Przez skrzydła ptaków ciężkie bo słone
Przez rechot żabich gardeł i węży
Nabiera rytmu powolnej śmierci
Przemienia słodycz w sól zapomnienia
Rozległych wiatrów kobiecych piersi
I śniegów białych ust i ramienia
Rodzi ostatnie swoje potoki
Niebieskie dzieci wylewne słowa
Aż gdy przerwane na wpół są kroki
I gdy do śmierci rzeka gotowa
Z morza północy powstają znowu
Rozległe wiatry chmury paproci
I spazmy śluzu w nocnym połogu
Rzeka do źródeł kroplami schodzi…

[Anastazja.P]

gitara, skrzynka piwa i jakoś to strawię, inaczej nie da się tego czytać :)
Pozdrawiam. Anape.

[Roman Bezet]

Za dużo patosu, za wiele 'kalek' (obrazów i metafor już gdzieś użytych). W zamiarze miała być to chyba poezja totalna - wyszła lekko banalna.
pzdr. b