Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

"Zadumo, bezwzględny hetmanie mroku, czemuż ty żyjesz w ludziach?"

Siedziałem sobie kiedyś w parku,
Pośród zielonego królestwa lasu,
Żyjąc w komnatach zamku,
Mych pragnień i myśli czasu.

Stałem się więźniem zadumy,
Istoty władającej umysłem,
Tegoż dnia niebo malowane blaskiem błękitu,
Wskazywało cel wędrówki.

I w jednym momencie nadeszła pierwsza fala
Powodzi myśli mnie przeszywająca
Ujrzałem swoje dzieciństwo Krzyżem
Najwyższego naznaczone wewnątrz ludzkiej wspólnoty
Był też tam wieszcz doskonały,
Anioł mój złoty, przewodnik krainy wiedzy…

Umysł przepełniła druga fala myśli,
Niepokojem ogarniająca
Oczom mym ukazała się postać
Anonimowa w swej wyjątkowej sławie
Od dnia chrztu błogosławiona
Potrafiąca z mych uczuć mnie okraść
Samego pozostawiając w nawałnicy chorej nieśmiałości
Uroda jej to ostoja wysublimowanej sztuki
Przepełniona cudownym morzem piękna
Niedostrzegalnym dla innych…

W tym momencie przyszła fala trzecia
Przedzierająca się niczym pędzący huragan
Ujrzałem siebie opanowanego suitą wspomnień,
Wewnątrz których bitwę toczyły myśli
…nade mną ostatni kamień -
epitafium mego życia…

Opuściłem świat pełen wyindywidualizowanej prozaiczności,
W którym uosobiona wyspa na morzu ciemności pochłania ludzi w swym sarkazmie

Dotarłem do krainy gdzie nie ma dnia i nocy…
Panująca cisza, wszechogarniający spokój,
przestrzeń wypełniła nieskończona otchłań
Bieli, a pośród niej zastępy dusz zmierzały do Światłości…

"Zwycięzcą jest ten, kto w życiu walczy i to o słuszne cele, a nie ten, który wygrywa"
Ja zwyciężyłem…

"Zadumo, królowo myśli, czemuż ty nas dopadasz ?"

Opublikowano

witaj...

hmmmm...

po pierwszej części (zwrotce), która jest niezła i bardzo mi się podobała, utwór zaczyna się gubić, rozciągać do niewyobrażalnych rozmiarów...
..i fala pierwsza, druga, trzecia....też nie do końca dobre...

ale to mój gust jedynie...

pozdrawiam
Piotr Mogri

Opublikowano


Co do tresci nie mam wiekszych zastrzezen, ale nie podoba mi sie forma..To jeden wielki chaos.Pierwsze dwie zwrotki poprawnie..Nawet probujesz rymowac, co mi sie bardzo podoba, ale potem pomieszanie z poprataniem..To zniecheca do czytania

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Robert Witold Gorzkowski sam sobie zmieniłem i dla siebie teraz mnie bynajmniej bardziej się podoba Polska to taka trudna języka tym bardziej że jak się złapie myśl napisze kilka zwrotek i je wystawi to radość trwa jedną sekundę bo w drugiej już wszystko by się zmieniło i tak na okrągło @Annna2 a jednak zmieniłem bo od początku nie czułem tej drugiej zwrotki ale potrzebowałem motywacji.
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Dziękuję.     W marcu bodajże była taka sytuacja. Duże osiedle. Pierwsze naprawdę ciepłe promienie. Duże stado gołębi nerwowo przebierające nóżkami. Tyle ludzi. Tyle zwierząt. Które nadają życia zamkniętym betonowym ścianom.  I jedna pani umarła. Pusty pojemnik pod drzewem.   Wtedy dopiero można było ją zobaczyć w tym momencie.   Lublę jak każdy mieć ostatnie zdanie. Uprzejmie proszę o ignorancję pod komentarzem  Dziękuję. Miłego dnia

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

           
    • @MIROSŁAW C. Ten tekst dotyka prawdy, którą zna się z bliska albo wcale. Nie znam lepszej metafory dla uzależnienia niż „szklana skała” - i nie znam lepszego opisu tego przebudzenia, które nie zawsze przychodzi z wybawieniem. Poruszył mnie ten wiersz bardzo - może dlatego, że i ja mam swoje ciche wspomnienia, ludzi, którzy zostali po jednej stronie butelki... i takich, którzy z niej wyszli, choć wydawało się, że nie dadzą rady. Piękne, bolesne. Prawdziwe.
    • W twoich oczach dostrzegam  twój świat Zawiera on uczucia i szczęście Pragnę być częścią  tego świata Ja i dama spoglądamy  na świat naszymi zmysłami Czarujący wieczór pełen namiętności Świat oczami jest piękny , gdy widzimy w nim miłość Cztery oczy i dwa serca , miłość przychodzi do życia Niech dla nas zabrzmi tango Potańczymy w rytmie miłości oraz naszego istnienia W spojrzeniach odkryliśmy naszą miłość Czas miłości pozostaje nieodkryty Spacerowanie także jest jeszcze niepoznane                                                                                                                         Lovej. 2025-07-19                Inspiracje . Pierwsze spojrzenie
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...