Nauka modlitwy

[Maciej Rutkowski]

mając dwie ręce i dwie nogi
jedno serce i jeden mózg
wciąż uczę się chodzić
wciąż szukam dróg
na których można po to się odrodzić
by nieprzyjacielem stał się mój wróg
a słońce spłonęło jak suchej słomy stóg
i niebo z oceanem nie mogło się zgodzić
przyjąć życzliwie ten ludzki ród
wiekowy grób
wieczysty cud

Ojcze nasz, któryś jest w niebie
zostań tam

[ot i anka]

końcówka mi się podoba. Reszta banalna i okropne rymy!
ps. Ile tu Rutkowskich! mama was więcej nie miała?:P

[Anna Maria K.]

Do mnie nie trafia. Końcówka jest rzeczywiście mocna i 'zadziorna', ale nie łączy się z treścią, choć rozumiem, że kontrast byl zamierzony, ani też nie konweniuje z pseudo-patosem pierwszej części utworu. Strasznie rażą te wyliczenia w pierwszych dwóch wersach. Możesz spróbowac popracowac nad formą. Treśc do mnie nie przemawia, ale wiadomo, że są rózne gusta.
Pozdrawiam.

[Stanisław Kamykowski]

Mi się podoba;)
choć rymy troszkę mi tu nie pasują, ale nie mam pomysłu jak to poprawić
pozdrawiam

[Amras_Elensar]

NIe trafia w mój gust. Brak liryzmu, utwór wydaje mi sie być tanią prowokacją. Słabo.

Pozdrawiam

[Arkadiusz Nieśmiertelny]

Nie jest źle. Ale wygląda tak, jakby większość została napisana dla rymów. A powinno być odwrotnie - rymy powinny być dodatkiem do treści. Nie odwrotnie!

Dlatego średnie. Ani tak, ani nie.

pozdrawiam /Arek

[Luthien_Alcarin]

prowokacja:fakt dosć tania,...ale parafraza Ojcze Nasz w poincie dośc ciekawa...reszta pzrereklamowana ze złymi rymami

Pozdrawiam
Agata