Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Ranek, skrzypiące łóżko, którego
już dawno nie sposób uciszyć.
a z resztą...
po co...
podobno poranna muzyka
dobrze działa na to nietypowe "zwięrzatko"
w moim uchu...


Potem kawa, nieostatnia
i ten zielony kubek- w sumie niczyj-
z groteskowym wierszykiem
"Ja pamiętam o twym święcie
Kubek daje Ci w prezencie"
...ironia...


A TY, co? też masz zielony kubek?
łóżko, no, może bardziej skrzypiące z racji wieku...
hm... i pewnie jak nam- pamięć
też CI zawodzi bo jak narazie
jakoś CIĘ u mnie nie widać...


Mówią, że żyjąc od kawy do kawy
nie zawiele się zyska
bo to i serce szwankuje
i wspomnienia sztucznieją...


Chcę czy nie, usilnie głaszcze życie
po chropowatej rzeczywistości


A TY, patrzący na nas z lotu ptaka
sączysz jak JA, tę kolejną kawę
...lecz TOBIE to nie szkodzi
TY nie masz serca


Spróbuj choć raz przyjąć tę
melodyjną postawę jak ja na co dzień-
-"To życie minie jak zły sen"
i wtedy nie będziesz sie dziwił,
że niechęcia maluję TWÓJ
akwarelowy portret

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Mikołaj Szklanecki Dynamika faktu, ekspresja obrazu.., strach rwie obrazami na kawałki. Ktoś czasem powinien porwać strach:) pozdrawiam 
    • @Berenika97 To wiersz, który od razu trafia w serce przez szczerość i umiejętność opowiadania o stracie bliskiego. Każdy wers brzmi jak wspomnienie wypowiedziane szeptem, które zamiast rozpaczy intonuje pogodzenie, bliskość, codzienność, a przez to prawdę odwieczną o życiu.    
    • @Simon TracyW wierszu poruszasz coś, czego nigdy nie rozumiałam. Bo wyuczona teoria to jedno, ale odczuwać i rozumieć to zupełnie coś innego. Temat zupełnie nie z mojej "bajki". Ale ciekawie napisałeś. 
    • @tie-breakAle uwzięliście się na to słowo. :))) Ojcze jest właśnie takie z szacunkiem. Jak byłam mała, to kiedyś sąsiadka zwróciła mi uwagę, jak powiedziałam do taty:"Ależ z ciebie super tatusiek".  Było to w sklepie. "To twój ojciec , należy i należy mu się szacunek!" - stwierdziła groźnie. Ja się popłakałam, tato grzecznie ją upomniał, rzuciła kilka obelg i wyszła.  To było dla mnie traumatyczne przeżycie, ale miałam obok siebie tatę. Może macie rację. :) @Migrena Nie wiem, jak dziękować za taki komentarz – pełen ciepła. Twoje słowa o "strunach, które rezonują w każdym, kto kocha" – to najpiękniejszy komplement, jaki mogłam usłyszeć. Dziękuję Ci za tę niezwykłą hojność serca.
    • @Berenika97   jakie to jest piękne i poruszające !   piszesz z niezwykłą delikatnością i uczuciem, dotykając strun, które rezonują w każdym, kto kocha.   jesteś fantastyczną poetką, która potrafi ubrać głęboką miłość i tęsknotę w tak proste, a jednocześnie wieczne słowa.    Nika.   jesteś obdarzona niezwykłą wrażliwością.   to piękne jest !!!  
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...