Żywot organisty

[otja]

Jeśli byłeś kiedyś dobry,

a przynajmniej chciałeś być,

dla wzruszeń i żaru,

w październikowym deszczu

dla otuchy lepszy od kadzidła

i nawet nie wsparcie, a osnowa kilku

nie tak małych przecież gromad i gmin.

Od innych trzcin na trzy palce

wyższy, ducha obecność bez trudu

z kalikowania unaoczniający,

więc jeśli byłeś - mógłbyś być -

- mógłbyś był być - tak dobry,

jak pragnęło serce proboszcza,

wójta i ubogiej wdowy,

której mir zburzyłeś, to czy szczęście

wyglądałoby wówczas inaczej?

Zaradny,

z ogładą i werwą, a i smykałką niejedną

duch niespokojny - choć innych kojący tam

wszędzie tam

gdzie potrzeba. Jak mocno czuć Jego obecność

gdy przez witraże zagląda

słońce o jutrzni,

a gęste mgły rzęsistą stają się rosą.

[Annna2]

@otja ładna melancholia