Dance macabre

[skarpetawsosie]

 

to ja zaprosiłam ją do tańca

to ja umiłowałam jej twarz pierwsza

wreszcie spuściłam się z kagańca

moja twarz coraz krwawsza

jej stopy zbliżają się do moich

a moje biegną do niej

 

pierwsze kroki jak w walcu

z gracją, uczuciem, napieciem

jest moim promieniem…

brzydkim uczucia oddaniem 

albo wiecznym schronieniem?

jej dłoń koścista ściska moją

a moja ściska jej

 

powoli krok za krokiem

powoli nic popłochem

jej twarz emanująca zimnem

zawsze była moim życzeniem 

coraz szybciej coraz zgrabniej

jej usta bliżej moich

moje usta bliżej jej

 

 

i tak w naszych szaleńczych tańcach

nawet nie zorientowałam się kiedy to ona zaczęła prowadzić 

i już niczym nie różniłam się od niej

i nagle zaczęłam żałować mojej propozycji

żałowałam że to jedyny taniec którego się nauczyłam

Umarłam w żałosnym popisie umiejętności ruchu